برگ سبز ۲۳۶

      
دکلمه: روشنک        
 

یك لحظه رُخ دیدن جانانم آرزوست  

بر بوی آن كه بوی تو دارد نسیم گل 

یكدم وصال آن مه خوبانم آرزوست

پیوسته بوی باغ و گلستانم آرزوست

 
      عراقی (غزل)
       
دکلمه: روشنک      
 

ساقی ز شكر خنده شراب طرب‌انگیز

در بزم ز رُخسار دو صد شمع برافروز 

در ده كه به جان آمدم از توبه و پرهیز

وز لعل شكر بار می و نقل فرو ریز

 
      عراقی (غزل)
دکلمه: روشنک      
 

ای شوق دیدنت سبب جستجوی ما 

آلوده گشته‌ایم به رنگ و ریا كجاست

بوسیدن غبار رهت آرزوی ما

ساقی كه با شراب كند شستشوی ما

 
      شرف جهان قزوینی (دوبیتی)
       
آواز: نوذر      
 

در طواف شمع می‌گفت این سخن پروانه‌ای 

بلبل از شوق گل و پروانه از دیدار شمع 

گر اسیر خط و خالی شد دلم عیبم مكن

سوختم زین آشنایان ای خوشا بیگانه‌ای

هر كسی سوزد به نوعی در غم جانانه‌ای

مرغ جایی می‌رود كانجاست آب و دانه‌ای

 
      ملك‌الشعراء بهار (غزل)
دکلمه: روشنک      
  ما طایر قدسیم نوا را نشناسیم  مرغ ملكوتیم هوا را نشناسیم  
      فیضی دكنی (غزل)
       
       
       
       

Back to programme page