برگ سبز ۲۳۶
دکلمه: روشنک | |||||
یك لحظه رُخ دیدن جانانم آرزوست بر بوی آن كه بوی تو دارد نسیم گل |
یكدم وصال آن مه خوبانم آرزوست پیوسته بوی باغ و گلستانم آرزوست |
||||
عراقی (غزل) | |||||
دکلمه: روشنک | |||||
ساقی ز شكر خنده شراب طربانگیز در بزم ز رُخسار دو صد شمع برافروز |
در ده كه به جان آمدم از توبه و پرهیز وز لعل شكر بار می و نقل فرو ریز |
||||
عراقی (غزل) | |||||
دکلمه: روشنک | |||||
ای شوق دیدنت سبب جستجوی ما آلوده گشتهایم به رنگ و ریا كجاست |
بوسیدن غبار رهت آرزوی ما ساقی كه با شراب كند شستشوی ما |
||||
شرف جهان قزوینی (دوبیتی) | |||||
آواز: نوذر | |||||
در طواف شمع میگفت این سخن پروانهای بلبل از شوق گل و پروانه از دیدار شمع گر اسیر خط و خالی شد دلم عیبم مكن |
سوختم زین آشنایان ای خوشا بیگانهای هر كسی سوزد به نوعی در غم جانانهای مرغ جایی میرود كانجاست آب و دانهای |
||||
ملكالشعراء بهار (غزل) | |||||
دکلمه: روشنک | |||||
ما طایر قدسیم نوا را نشناسیم | مرغ ملكوتیم هوا را نشناسیم | ||||
فیضی دكنی (غزل) | |||||