برگ سبز ۲۹۱
|
|
|
|
|
|
گوینده (روشنک) : |
|
|
|
|
|
|
هزاران سال با فطرت نشستم |
بدو پیوستم و از خود گسستم |
|
||
|
ولیكن سرگذشتم این سه حرف است |
تراشیدم ، پرستیدم ، شكستم |
|
||
|
|
|
لاهوری |
||
|
گفتم زصبر كار من آسان شود نشد |
طالع به حكم و بخت به فرمان شود نشد |
|
||
|
یا آنكه تكریم به جفا دل كند نكرد |
یا آنكه او ز كرده زپشیمان شود نشد |
|
||
|
|
مشتاق اصفهانی |
|||
آواز (وفایی) : |
|
|
|||
|
چون زخم تازه دوخته از خون لبا لبم |
ای وای اگر به شكوه كنی آشنا لبم |
|
||
|
بگذشت عمر و گفت و شنود با تو رخ نداد |
ای بی نصیب گوشم و ای بینوا لبم |
|
||
|
لب وعده كرده بود كه گوید غمم زدوست |
وقت است اگر به وعده نماید وفا لبم |
|
||
|
در دل گذشت یارا ، فرو ریختم زدل |
پیغام ها كه داشت نهان از تب و لبم |
|
||
|
|
|
عرفی شیرازی (غزل) |