برگ سبز ۲۷۷

گوینده (روشنک) :

آن گلِ ناز كه با عشوه و ناز آمده است  

عشقِ خوش عاقبت ماست كه باز آمده است  

قامت افراخته و طُره پراكنده به دوش

نقشی آشفته ز امیدِ دراز آمده است

خوشتر از نور مه و عطرِ گل و جلوه صبح

اوست ، او كز درِ این خانه فراز آمده است

سخت بی ذوقم اگر ناز و عتابش نخرم

كان پری همره صد قافله ناز آمده است

عرض حاجت كن و خوش باش كه با همت عشق

ناز او بر در ارباب نیاز آمده است

پژمان بختیاری

سِرّ محبت به دل ما طلب

جنگ گهر در دلِ دریا طلب

نقش خیالت به نظر ها مگوی

دولت وصل از در دل ها طلب

سر نكش از راستی قد یار

دولتِ اقبال به بالا طلب

ناصربخارایی

آواز (قوامی) :

جان را بوسه زدم توبه شكستم امشب

مژده  ای باده كشان ، مژده كه مستم امشب

دست در گردن مینا فكنم تا به سحر

بر نیاید بجز این كار زدستم امشب

آشنایی به خِرُد كار منِ سوخته نیست

رشته الفتِ بیگانه گسستن امشب

گلشن كردستانی

یارب به خدایی خداییت

وآن گه به كمالِ كبریایت

كز عشق به غایتی رسانم

كو ماند اگر چه من نمانم

كز چشمه ی عشق ده مرا نور

وین سرمه مكن زچشم من دور

گر چه ز شراب عشق مستم

عاشق تر از این كنم كه هستم

 نظامی (لیلی ومجنون)

از تشنگی بمردی ای آب زندگانی

چون نیستی در آتش احوال ما چه دانی

با دوستان همدم ، با همدمان محرم

گر یك نفس بر آری ، آنست زندگانی

خوشرو تر از نسیمی در صبح نو بهاری

شیرین تر از حیاتی در موسم جوانی

  یک دم.وصال رویت بی زحمت رقیبان 

پیش همام خوشتر از عمر جاودانی