برگ سبز ۱۵

چشم بگشا كه جلوهٔ دلدار

این تماشا چو بنگری گویی

به تجلی است از در و دیوار

لیس فی‌الدار غیرهٔ دیّار

در ازل عكس می لعل تو در جام افتاد 

جام نمام زتنگ لب تو نقلی كرد

عاشق سوخته دل در طمع خام افتاد

راز سربستهٔ خم در دهن عام افتاد

بخروشیدم گفت خموشت خواهم

برجوشیدم گفت كه نی ساكن باش

خاموش شدم گفت خروشت خواهم

ساكن گشتم گفت به جوشت خواهم

هر سو كه دویدیم همه سوی تو دیدیم

هر قبله كه بگزید دل از بهر عبادت

هر جا كه رسیدیم سر كوی تو دیدیم

آن قبلهٔ دل را خم ابروی تو دیدیم

ای صبا آنچه شنیدی ز لب یار بگو 

هم تو داری خبر از زلف شكن در شكنش 

شرح غارتگری زلف دلاویز بده

تا که از شرم كند غنچه نیاید بیرون 

تا دگر سرو ننازد به خرامیدن خویش         

عاشقان محرم رازند نه اغیار بگو

پیش ما قصهٔ دل‌های گرفتار بگو

قصهٔ غمزهٔ آن چشم ستمكار بگو

صفت روی دلارام به گلزار بگو

صفتی با وی از آن قامت و رفتار بگو

گر بود عمر به میخانه روم بار دگر

راز سربستهٔ ما بین كه به دستان گفتند

به جز از خدمت رندان نكنم كار دگر

هر زمان با دف و نی بر سر بازار دگر