گلهای جاویدان ؟#۹

گلهای جاویدان برنامه شماره ۹ 

       
           

دکلمه :عبدالعلی وزیری 

         
 

سست پیمانا به یک ره دل زما برداشتی

آخر ای بد عهد سنگین دل چرا برداشتی

           

آواز: عبدالعلی وزیری

       

 

 

سست پیمانا به یک ره دل زما برداشتی

نوع تقصیری تواند بود ای سلطان عشق

گفته بودی با تو در خواهم کشیدن جام وصل

آخر ای بد عهد سنگین دل  چرا برداشتی

تا به یک رَه سایۀ لطف از گدا برداشتی

جرعه ای ناخورده شمشیر جفا برداشتی

 

دکلمه:عبدالعلی وزیری            
  خاطر از مهر کسان بر داشتم از بهر تو چون تورا گشتیم توخاطر زما برداشتی  
  دوست بردارد به جُرمی یا خطایی دل ز دوست توخطا کردی که بی جُرم و خطا برداشتی  
           
آواز و تصنیف: عبدالعلی وزیری        

 

 

دوست بر دارد به جرمی یا خطایی دل ز دوست

عمرها در زیر دامن داشت سعدی پای صبر

تو خطا کردی که بی جُرم و خطا برداشتی

سَر ندیدم کز گریبان وفا برداشتی

 
           

 

       سعدی(غزل)  
  آمدی وه که چه مشتاق و پریشان بودم

بی تو در دامن گلزار نخفتم یک شب

زنده می کرد مرا دَم به دَم امید وصال

به توّلای تو درآتش محنت چو خلیل

تا مَگر یک نفسم بوی تو آرد دَم صبح

تا برفتی ز بَرَم صورت بی جان بودم

که نه دربادیۀ خار مُغیلان بودم

وَرنه دور ازنظرت کشتۀ هجران بودم

گوئیا درچمن لاله و ریحان بودم

همه شب منتظر مرغ سحرخوان بودم

 
           
دکلمه :عبدالعلی وزیری          
  تا مَگر یک نفسم بوی تو آرد دَم صبح همه شب منتظر مرغ سحرخوان بودم  
        سعدی(غزل)  
           

 



Back to programme page