گلهای جاویدان ۱۹
عبدالعلی وزیری( آواز) | |||||
عهد با زلف تو بستیم خدا می داند با خیال تو نشستیم به هر حال كه بود |
سر موِیی نشكستیم خدا می داند نزد غیری ننشستیم خدا می داند |
||||
(دکلمه) |
|||||
با خیال تو نشستیم به هر حال كه بود |
نزد غیری ننشستیم خدا می داند |
||||
عبدالعلی وزیری( آواز) | |||||
هر خیالی كه گشادیم به رویش دیده سّر ما از نظر اهل نظر پنهان نیست در دل ما نتوان یافت هوای دگری |
هر زمان نقش تو بستیم خدا می داند در همه حال كه هستیم خدا می داند جز خدا را نپرستیم خدا می داند |
||||
(دکلمه) |
|||||
در دل ما نتوان یافت هوای دگری |
جز خدا را نپرستیم خدا می داند |
||||
عبدالعلی وزیری( آواز) | |||||
گر همه خلق جهان مستی ما دانستند |
گو بدانند كه مستیم خدا می داند |
||||
(دکلمه) | |||||
گو بدانند كه مستیم خدا می داند |
|||||
عبدالعلی وزیری( آواز) | |||||
در خرابات مغان سید سرمستانیم |
تو چه دانی به چه دستیم؟ خدا می داند |
||||
شاه نعمت الله ولی(غزل) |
|||||