گلهای صحرایی ۹

      
           
ترانه: سیما بینا          
           
 

همون خالِ برِ روی

همون نارَنجِ خوشبوی

چرا بیهوده میگردی به صحرا

بزن تیری كه آهوی تُنُم مو

تُنُم مو آی جون این وَر بِگردُم

تُنُم مو آی جون این وَر بِگردُم

آی جون این وَر بِگردُم

آی جون این وَر بِگردُم

 
  آی جون اون وَر بِگردُم، آی جون صوتِ كبوتر، آی جون از همه بهتر    
 

شاهدِ روی لیلیام و لیلیام در بالاخونه،

شاهدِ روی لیلیام و لیلیام در بالاخونه،

صدا كِردی به قُربونِ صدایت

ببُرُّم چادُری تا ساقِ پایت

ببُرّم چادری كوتا نباشه

كه نامَحرَم نَبینِه ساقِ پایت

آی جون چه خوش میخونه

آی جون چه خوش میخونه

آی جون اینوَر بِگردُم

آی جون اینوَر بِگردُم

آی جون اینوَر بِگردُم

آی جون اینوَر بِگردُم

 
  آی جون اونوَر بِگردُم،
آی جون صوتِ كبوتر، آی جون از همه بهتر    
  شاهدِ روی لیلیام و لیلیام در بالاخونه، آی جون چه خوش میخونه    
 

مرا دیوانه و شیداتر تو دِیری

مرا سرگشته و رسواتر تو دِیری

نمیدونم دلم دارِه كجا جای

همی دونم كه در بیجا تو دِیری

آی جون اینوَر بِگردُم

آی جون این وَر بِگردُم

آی جون اینوَر بِگردُم

آی جون اینوَر بِگردُم

 
  آی جون اونوَر بِگردُم، آی جون صوت كبوتر، آی جون از همه بهتر    
  شاهدِ روی لیلیام و لیلیام در بالاخونه، آی جون چه خوش میخونه    
           
دکلمه: روشنك          
           
 

پرستوهای شادی پر گرفتند

به راه شهرهای آفتابی

سحرگاهان كه این دشت طلاپوش

به دامان چمن ای غنچه بنشین

سَحَرگاهی رُبودَنْدَش به نیرنگ

گوزن كوهها بر دَره بیجُفت

دل از آبادی ما بر گرفتند

زمین سرد پشت سر گرفتند

سراسر میشود آواز و آغوش

بهارم باش با لبهای خاموش

كَمَنداندازها از دَرۀ تَنگ

گُدازان سینه میساید به هر سنگ

 
           
        فریدون مشیری  
           
گوینده: روشنك          
           
  گلهای صحرایی را همیشه رایحهای دلانگیز است. 

 

 
 

 

   
 

 

 
   
  
 
   
 

 

   
 

 

 
   
 
     


   
           


         
           

       
           
           
           
           
           

Back to programme page