یک شاخه گل ۱۰۱

      
دکلمه: روشنک         
 

ساقیا می ده كه ما دُردی كِشِ میخانه ایم 

خویشتن سوزیم و جان بر سر نهاده شمع وار 

عیب تُوست در چشم گوهر بین نداری ورنه ما

با خرابات آشنا و از خِرَد بیگانه ایم

هر كجا در مجلسی شمعیست ما پروانه ایم

هر یك اندر بحر معنی گوهر یكدانه ایم

 
      سعدی (غزل)
       
آواز: گلپایگانی     
 

ای صبا آنچه شنیدی زلب یار بگو   

هم تو داری خبر از زلف شكن اندر شكنش     

شرح غارتگریِ زلفِ دلآویز بگو      

گوش را چون كه زپیغام نصیبی دادی

چون حكایت كنی از دوست من از غایت شوق

تا دگر سَرو ننازد به خرامیدن خویش  

عاشقان محرم رازند نه اغیار بگو

پیش ما قصه دلهای گرفتار بگو

قصه غمزه ی آن چشمِ ستمكار بگو

كِی بُود چشم مرا وعده دیدار بگو

باز صد بار بگویم كه دگر بار بگو

صفتی با وی از آن قامت و رفتار بگو

 
      همام تبریزی (غزل)
       
       
   پیوسته دلت شاد و لبت خندان باد    
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       


Back to programme page