برگ سبز ۳۳

 

      
          
دکلمه: پیمان        
 

چشم بگشا چشم بگشا كه جلوهٔ دلدار

این تماشا چو بنگری گویی

به تجلی است از در و دیوار

لیس فی‌الدار غیرهُ دیّار

 
      منسوب به عطار (قصیده)
       
دکلمه: پیمان      
  ما چون ز دری پای كشیدیم كشیدیم امید ز هر كس كه بریدیم بریدیم  
       
       
دکلمه: فرنگیس اردلان      
 

رم دادن صید خود از آغاز خطا بود

دل نیست كبوتر كه چو برخاست نشیند

حالا كه رماندی و رمیدیم رمیدیم

از گوشهٔ بامی كه پریدیم پریدیم

 
      وحشی بافقی (غزل)
       
دکلمه: فرنگیس اردلان      
 

خود رنجم و خود صلح كنم عادتم این است

با خاك من آمیخته خونابهٔ حسرت

یك روز تحمل نكنم طاقتم این است

زین آب سرشتند مرا طینتم این است

 
      وحشی بافقی (غزل)
       
دکلمه: پیمان      
 

معرفت نیست در این معرفت آموختگان

دلم از صحبت این چرب زبانان بگرفت 

ای خوشا دولت دیدار دل افروختگان

بعد از این دست من و دامن لب دوختگان

 
      فریدون توللّی (غزل)
       
آواز: رهره      
 

خوشا دردی كه درمانش تو باشی

خوشا چشمی كه رُخسار تو بیند

خوشا آن دل كه دلدارش تو گردی

چه خوش باشد دل امیدواری

گل و گلزار خوش آید كسی را

مشو پنهان از آن عاشق كه پیوست

خوشا راهی كه پایانش تو باشی

خوشا ملكی كه سلطانش تو باشی

خوشا جانی  كه جانانش تو باشی

كه امید دل و جانش تو باشی

كه گلزار و گلستانش تو باشی

همه پیدا و پنهانش تو باشی

 
      عراقی (غزل)
       
دکلمه: پیمان      
  زیبد كه زدرگاهت نومید نگردد باز آن كس كه به امیدی بر خاك درت افتد  
      عراقی (غزل)
       
       
       
       
       
       

Back to programme page