گلهای رنگارنگ ۱۷۲ب

روشنک (گوینده)

دیشب شبم به ناله و آه و فغان گذشت

 یعنی چنان که میل تو بود آن چنان گذشت

دیشب شبم به ناله و آه و فغان گذشت

یعنی چنان که میل تو بود آن چنان گذشت

القصه در فِراق رخت سخت حالتی

بر جان مستمند و تن ناتوان گذشت

راضی مشو که در قفس تنگ جان دهد

مرغی که در هوای تو از آشیان گذشت

یزدان بخش )غزل)

کنون که صاحب مژگان شوخ و چشم سیاهی     

نگاه دار دلی را که برده ای به نگاهی

مقیم کوی تو تشویش صبح و شام ندارد

که در بهشت نه سالی معین است و نه ماهی

بنان (آواز)

کنون که صاحب مژگان شوخ و چشم سیاهی     

نگاه دار دلی را که برده ای به نگاهی

مقیم کوی تو تشویش صبح و شام ندارد

که در بهشت نه سالی معین است و نه ماهی

چو در حضور تو ایمان وكفر راه ندارد     

چه مسجدی چه كنشتی چه طاعتی چه گناهی

مده به دست سپاه فراق مُلك دلم را

به شكر آنكه در اقلیم حسن برهمه شاهی

رواست گر همه عمرش به انتظار سر آید       

كسی كه جان به ارادت نداده بر سر راهی

تسلی دل خود می دهم به ملك محبت               

گهی به قطره اشكی گهی به شعله آهی

فتاده تابش مِهر مَهی به جان فروغی                

چنان كه برق تجلّی فُتَد به خرمن كاهی

فروغی بسطامی (غزل)

بنان (ترانه)

ای امید دل من كجایی                     

همچو بختم كنارم نیایی                   

آشنا سوز و دیر آشنایی                  

 یا بلای دلِ مبتلایی                                  

بی وفا ، بی وفا ، بی وفایی             

تو غارتگر عقل و هوشی   

به آزار جانم چه كوشی                   

چنان دارم در جان خروشی 

چه خواهم از تو جز نگاهی 

چه خواهی از جانم چه خواهی          

ندارم جز عشقت گناهی                  

بر سیه بختی من گواهی                  

چون دو چشم مستت دل سیاهی         

كو به غیر از آغوشت پناهی            

آتشی  ،سركشی ، فتنه جویی            

آفتی ، خانه سوزی  ،گناهی             

عشق من جان من را چه خواهی        

ماه من مجلس آرا تویی تو               

عشق من شادی افزا تویی تو            

روشنی بخش دل ها تویی تو            

راحت جان شیدا تویی تو                

سر گران از چه با ما تویی تو

اسماعیل نواب صفا

روشنک (گوینده)

اين هم چند گلی بود رنگارنگ از گلزار بی همتای ادب ايران. هميشه شاد و هميشه خوش باشيد.