گلهای رنگارنگ ب۱۹۶

ایراندخت پرتوی (گوینده)

ای جهانی محو رویت محو سیمای كه ای

ای تماشا گاه عالم در تماشای كه ای

عالمی را روی دل در قبلۀ ابروی توست

تو چنین حیران ابروی دلارای كه ای

صائب تبریزی (غزل)

مطرب امروز مگر نغمه سرایی دگر است

كه بهر نالۀ نی ساز و نوایی دگر است

دفتر معرفت ار نور و ضیایی دارد

باز در ساغر می نور و ضیایی دگر است

حبیب خراسانی (غزل)

گرچه روزی تیره تر از شام غم باشد مرا

در دلِ روشن صفای صبحدم باشد مرا

خواهشِ دل هر چه كمتر شادی جان بیشتر

تا دلی بی آرزو باشد چه غم باشد مرا

رهی معیری (غزل)

گلپایگانی (آواز)

دل به سودای تو بستیم خدا می داند

وز مَه و مهر گسستیم خدا می داند

ستم عشق تو هرچند كشیدیم به جان

ز آرزویت ننشستیم خدا می داند

با غم عشق تو عهدی كه ببستیم نخست

بر همانیم كه بستیم خدا می داند

دیده پرخون و دل آتشكده و جان بر كف

روز و شب جز تو نجُستیم خدا می داند

دوش با شمس خیال تو به دل جویی گفت

آرزومند تو هستیم خدا می داند

ایراندخت پرتوی (گوینده)

ستم عشق تو هرچند كشیدیم به جان

ز آرزویت ننشستیم خدا می داند

الهه (ترانه)

نه دل داری دارم نه غم خواری دارم

گرفتاری، حسرت نصیبم

پریشانی دور از حبیبم

سراپا دردم من، به غم خو كردم من

چه پرسی از نام و نشانم

اسیری دور از آشیانم

سرگردانم  ، بی سامانم 

همچون مرغِ طوفانم

در این عالم همچون شبنم

یك دم بر جا می مانم

نه محرمی نه غم گساری دارم من

فغان كه جان بی قراری دارم من

خواهم به جای اشک او را ، بهار دل جو را

شبی كنار خود بینم

خواهم اثر كند گاهی ، فروغی از ماهی

به  شام تار خود بینم

نه مستم نه هشیارم من

نه خوابم نه بیدارم من

نه از من خبر دارد كس

نه از خود خبر دارم من

وای از تنهایی، وای از رسوایی

نه محرمی  نه غم گساری دارم من

فغان كه جانِ بی قراری دارم من

نواب صفا

ایراندخت پرتوی (گوینده

در عین بی زبانی با او به گفت وگویم

كیفیت عجیبی است در بی زبانی ما

فروغی بسطامی (غزل)

مرد ناشناس (گوینده)

این بود گلهای رنگارنگ برنامه شماره ۱٩۶ ب.  همیشه شاد و همیشه خوش باشید