گلهای رنگارنگ ب۱۹۷

 

 

 

 

 

 

روشنک (گوینده)

 

 

 

 

 

 

ما هم شكسته خاطر و دیوانه بوده ایم         

ما هم اسیر طرهء جانانه بوده ایم

 

 

ای عاقلان به لذت دیوانگی قسم    

ما نیز دل شكسته و دیوانه بوده ایم

 

 

 

 

پژمان بختیاری       (غزل)

 

كدامین ساعت از من یاد كردی

كدامین روزم از خود شاد كردی

 

 

كدامین پیك را دادی پیامی

كدامین شب فرستادی سلامی

 

 

 

نظامی گنجوی (مثنوی خسرو و شیرین)

 

چه خوش نازی است ناز خوب رویان

ز دیده رانده را دزدیده جویان

 

 

به چشمی خشم بگرفتن كه برخیز  

به دیگر چشم دل دادن كه مگریز

 

 

 

نظامی گنجوی (مثنوی خسرو و شیرین)

گلپایگانی (آواز)

 

 

 

 

تا چند گرد كعبه بگردم به بوی دل

تا كی به سینه سنگ زنم ز آرزوی دل

 

 

افتد ز طوف كعبه و بتخانه در بدر

سرگشته ای كه راه نیابد به كوی دل

 

 

ساحل ز جوش سینه دریاست بی خبر

با  زاهدان خشك مكن گفتگوی دل

 

 

در هر شكست فتح دگر هست عشق را

پر می شود ز سنگ ملامت سبوی دل

 

 

میخانه است كاسهء سر فیل مست را

صائب ز خود شراب بر آرد سبوی دل

 

روشنک (گوینده)

 

 

 

 

میخانه است كاسهء سر فیل مست را

صائب ز خود شراب بر آرد سبوی دل

 

گلپایگانی (آواز)

 

 

 

 

تا چند گرد كعبه بگردم به بوی دل

تا كی به سینه سنگ زنم ز آرزوی دل

 

 

 

 

صائب تبریزی (غزل)

روشنک (گوینده)

 

 

 

 

كدامین جامه بر یادم دریدی

كدامین خواری از بهرم كشیدی

 

 

تو ساغر می زدی با دوستان شاد

قلم شاپور می زد تیشه فرهاد

 

 

 

نظامی گنجوی (مثنوی خسرو و شیرین)

مرضیه (ترانه)

 

 

 

 

دیدی ای مه كه ناگه رمیدی و رفتی

پیوند الفت بریدی و رفتی

 

 

هرچه خواری به یاری كشیدم و دیدم

دامن ز دستم كشیدی و رفتی

 

 

بس ناله ها كردم به امیدی كه رحم آری

 

 

به فریاد من ای گل

فریاد از دل تو كز جفا

 

 

فریاد ما نشنیدی و رفتی

جانا گر چه بردی از یادم

 

 

جان در كوی عاشقی دادم

ز پا فكندی به سر دویدم

 

 

گوهر فشاندم به اشك من خندیدی و رفتی

ساقی بده آن می را مطرب بزن آن نی را

 

 

كه پای لاله پیاله خوش باشد

دل اسیران به ناله خوش باشد

 

 

علاج محنت به جز می نیست

به غیر نالیدن نی نیست

 

 

 

 

رهی معیری

روشنک (گوینده)

 

 

 

 

به صد جان ارزد آن ساعت كه جانان 

نخواهم گوید و خواهد به صد جان

 

 

 

نظامی گنجوی (مثنوی خسرو و شیرین)

 

اين هم چند گلی بود رنگارنگ از گلزار بی همتای ادب ايران. هميشه شاد و هميشه خوش باشيد.

 

Back to programme page