گلهای رنگارنگ ب۲۱۹

تو ای پر گوهر خاک ایران زمین                 

هنر زنده است از پرتو نام تو                       

بمان خرم ای خاک مینو سرشت                      

تو را از دل و جان پرستنده ایم                       

سر میهنی ای آذرآبادگان                           

تو والاتری از سپهر برین

جهان سرخوش از جرعه جام تو

که در چشم ما خوشتری از بهشت

روان را به مهر تو آکنده ایم

بمان  با تن خویشتن جاودان

آرزوی ما تویی تو ، قبلۀ دل ها تویی تو                

عاشقم ای مه به رویت سرخوشم ای گل به بویت            

می ده به یاران كهن ای ماه من                         

جان بی تو آرامی ندارد، كه آرام جان ما تویی تو

مجنون تر از مجنون منم من زیباتر از لیلا تویی تو

می ده كه عمر دشمنان طی شد دور نشاط و نوبت مِی شد

شب سحر شد مهر از افق جلوه گر شد          

مطرب ز شهناز شوری عیان كن                          

از فتنۀ گردون فغان كن وز صید سیل خون روان كن        

وین شعله آتش بر خانمان ها زد                      

فرخنده باد ایام تو كز نام تو آشفته خاطر دشمن دون شد           

آه دل درویشان سوزنده چون آذر شد

آهنگ آذربایجان كنبر خاک تبریز اشكی فرو ریز

برگو كه عشقت آذر به جان ها زد

ای قبلۀ آزادگان و ای خاك آذربادگان 

می در گلوی مدعی خون شد

خوشا دردی كه درمانش تو باشی                       

خوشا چشمی كه رخسار تو بیند                             

چه خوش باشد دل امیدواری                                 

چه باك آید ز كس آن را                            

گل و گلزار خوش آید كسی را                             

خوشا مُلكی كه سلطانش تو باشی

خوشا راهی كه پایانش تو باشی

كه امید دل و جانش تو باشی

كه وی را نگه دار و نگهبانش تو باشی

كه گل زار و گلستانش تو باشی 

آرزوی ما تویی تو ، قبلۀ دل ها تویی تو                

عاشقم ای مه به رویت سرخوشم ای گل به بویت            

می ده به یاران كهن ای ماه من 

جان بی تو آرامی ندارد، كه آرام جان ما تویی تو

مجنون تر از مجنون منم من زیباتر از لیلا تویی تو

می ده كه عمر دشمنان طی شد دور نشاط و نوبت مِی شد

شب سحر شد مهر از افق جلوه گر شد          

مطرب ز شهناز شوری عیان كن                          

از فتنۀ گردون فغان كن وز صید سیل خون روان كن        

وین شعله آتش بر خانمان ها زد                      

فرخنده باد ایام تو كز نام تو آشفته خاطر دشمن دون شد   

آه دل درویشان سوزنده چون آذر شد

آهنگ آذربایجان كنبر خاک تبریز اشكی فرو ریز

برگو كه عشقت آذر به جان ها زد

ای قبلۀ آزادگان و ای خاك آذربادگان 

می در گلوی مدعی خون شد