برگ سبز ۵۰

      
برگ سبز برنامه شماره ۵۰        
         
روشنك (دکلمه)      
 

چشم بگشا كه جلوهٔ دلدار

این تماشا چو بنگری گویی

به تجلی است از در و دیوار

لیس فی‌الدار غیرهُ دیّار

  
      منسوب به عطار (قصیده)
       
       
روشنك (دکلمه)      
 

من كه در صورت خوبان همه او می بینم 

هر كجا در نگرد دیده بدو می نگرد 

تو نكو بین كه من آن رو نكو می بینم

هر چه می بینم از او جمله ازو می بینم

  
       
 

می باقیست كه بی جام و سبو می نوشم 

تو زیك سوش نظر می كنی و من همه سو  

عكس ساقیست كه در جام و سبو می بینم

تو زیك سو و منش از همه سو می بینم

  
       
  گاه با جمله و گه جمله ازو می دانم گاه ازو جمله و گه جمله در او می بینم  
       
  بوی گلزار وی از باد صبا می شنوم سر به بستان وی را بر لب جو می بینم  
       
  می باقیست كه بی جام و سبو می نوشم  عكس ساقیست كه در جام و سبو می بینم  
       
  مغربی آن كه تواش می طلبی در خلوت من عیان بر سر هر كوچه و كو می بینم  
      مغربی (غزل)
       
ایرج (آواز)      
 

ای خوش آنانكه قدم در ره میخانه زدند

به حقارت منگر باده كشانرا كاین قوم  

خون من باد حلال لب شیرین دهنان  

جانم آمد به لب امروز مگر یاران دوش

بوسه دادند لب شاهد و پیمانه زدند

پشت پا بر فلك از همت مردانه زدند

كه به كام دل ما خنده مستانه زدند

قدح باده بیاد لب جانانه زدند

  
      فروغی بسطامی (غزل)
       
       
       
روشنك      
  این هم برگ سبزی بود تحفه درویش علی نگهدار شما .  
       
       
       

Back to programme page