گلهای رنگارنگ ب۳۲۷

فیروزه امیرمعز (گوینده)

هر كه به خویش ره برد ره نبرد به سوی او

بینش ما نیاورد طاقت حسن روی او

دامن او به دست ما روز قیامت اوفتد   

عمر به نقد می رود در سر گفت وگوی او

سعدی (غزل)

باز از شراب دوشین در سر خمار دارم      

وز باغ وصل جانان گل در كنار دارم

سرمست اگر به سودا بر هم زنم جهانی     

عیبم مكن كه در سر سودای یار دارم

سعدی (غزل)

گدای میكده ام لیك وقت مستی بین      

كه ناز بر فلك و حكم بر ستاره كنم

چو غنچه با لب خندان به یاد مجلس دوست

پیاله گیرم و از شوق جامه پاره كنم

حافظ (غزل)

شهیدی (آواز)

باز از شراب دوشین در سر خمار دارم      

وز باغ وصل جانان گل در كنار دارم

سرمست اگر به سودا بر هم زنم جهانی     

عیبم مكن كه در سر سودای یار دارم

فیروزه امیرمعز (گوینده)

سرمست اگر به سودا بر هم زنم جهانی    

عیبم مكن كه در سر سودای یار دارم

شهیدی (آواز)

رفتی و در ركابت دل رفت و صبر و دانش

بازآ كه نیم جانی بهر نثار دارم

باز از شراب دوشین در سر خمار دارم      

وز باغ وصل جانان گل در كنار دارم

سعدی (غزل)

به جهان خرم از آنم كه جهان خرم از اوست

عاشقم بر همه عالم كه همه عالم از اوست                                     

"سعدیا" گر بكند سیل فنا خانه غم      

دل قوی دار كه بنیاد بقا محكم از اوست

سعدی (غزل)

فیروزه امیرمعز (گوینده)

ای در رخ تو پیدا انوار پادشاهی           

در فكرت تو پنهان صد حكمت الهی

دانم دلت ببخشد بر حال شب نشینان   

گر حال ما بپرسی از باد صبحگاهی

حافظ (غزل)

پوران (ترانه)

عقرب زلف كجت با قمر قرینه                                               

تا قمر در عقربه كار ما چنینه

كیه كیه در می زنه من دلم می لرزه                                         

در رو با لنگر می زنه من دلم می لرزه

ای پری بیا در كنار ما جان خسته را مرنجان      

از برم مرو خصم جان مشو تا فدای توكنم جان

نرگس مست تو و بخت من خرابه                                     

بخت من از تو چشم تو از شرابه

كیه كیه در می زنه من دلم می لرزه                                           

در رو با لنگر می زنه من دلم می لرزه

ای پری بیا در كنار ما جان خسته را مرنجان     

از برم مرو خصم جان مشو تا فدای تو كنم جان

علی اکبر شیدا