گلهای رنگارنگ ب۳۴۸


دکلمه: مھناز شیرانی
	خدایا سینۀ عشق آفرین را از من دیوانه مستان خدایا سینۀ عشق آفرین را از من دیوانه مستان مده پند که آزاد از همه بندم		خدایا از دل آشفته ام این حالت مستانه مستان گل نشكفته ای چون قلب من پرپر مبادا مكن منعم مده پندم كه آزاد از همه بندم

		رها از چون و از چندم

	مرا جز سایۀ عشق و وفا بر سر مبادا		تهی از بادۀ شوقم دمی ساغر مبادا

				(معینی کرمانشاھی)
آواز: شهیدی
	منم از درد دوری در شكایت		ز بخت تیرۀ خود در حكایت
				(شاعر ناشناس)

	دیدم به خواب خوش كه به دستم پیاله بود چهل سال رنج و غصه کشیدیم و عاقبت از دست برده بود وجودم خمار غم آن نافۀ مراد كه می خواستم ز غیب آتش فكند در دل مرغان نسیم باد		تعبیر رفت و كار به دولت حواله بود تدبیر ما به دست شراب دو ساله بود دولت مساعد آمد و می در پیاله بود در چین زلف آن بت مشكین كلاله بود زان داغ سر به مهر كه در جان لاله بود
				حافظ (غزل)


دکلمه: مھناز شیرانی
	خوشا عشق و خوشا در عالم دل پا نهادن		دو دست رد به روی سینه دنیا نهادن

	مكن منعم مده پندم	كه آزاد از همه بندم	رها از چون و از چندم


ترانه:‌ پروین
	خدایا سینۀ عشق آفرین را از من دیوانه مستان چو من نازك دلی در عاشقی دیگر مبادا		خدایا از دل آشفته ام این حالت مستانه مستان گل نشكفته ای چون قلب من پرپر مبادا

	مكن منعم مده پندم	كه آزاد از همه بندم	رها از چون و از چندم

	مرا جز سایۀ عشق و وفا بر سر مبادا خوشا عشق و خوشا در عالم دل پا نهادن		تهی از بادۀ شوقم دمی ساغر مبادا دو دست رد به روی سینۀ دنیا نهادن

	مكن منعم مده پندم	كه آزاد از همه بندم	رها از چون و از چندم

	مرا جز سایۀ عشق و وفا بر سر مبادا چو من نازك دلی در عاشقی دیگر مبادا		تهی از بادۀ شوقم دمی ساغر مبادا گل نشكفته ای چون قلب من پرپر مبادا
				(معینی کرمانشاھی)

دکلمه: مھناز شیرانی
	من از آن كه گردم به مستی هلاك به تابوتی از چوب تاكم كنید به آب خرابات غسلم دهید مریزید بر گور من جز شراب تو خود "حافظا" سر ز مستی متاب		به آیین مستان بریدم به خاك به راه خرابات خاكم كنید پس آنگاه بر دوش مستم نهید میارید در ماتمم جز رباب كه سلطان نخواهد خراج از خراب
				حافظ (ساقی نامه)

آواز: شهیدی
	من از آن كه گردم به مستی هلاك به تابوتی از چوب تاكم كنید به آب خرابات غسلم دهید مریزید بر گور من جز شراب ولیكن به شرطی كه در مرگ من تو خود "حافظا" سر ز مستی متاب		به آیین مستان بریدم به خاك به راه خرابات خاكم كنید پس آنگاه بر دوش مستم نهید میارید در ماتمم جز رباب ننالد به جز مطرب و چنگ زن كه سلطان نخواهد خراج از خراب
				حافظ (ساقی نامه)

ترانه: پروین
	خدایا سینۀ عشق آفرین را از من دیوانه مستان چو من نازك دلی در عاشقی دیگر مبادا		خدایا از دل آشفته ام این حالت مستانه مستان گل نشكفته ای چون قلب من پرپر مبادا

	مكن منعم مده پندم	كه آزاد از همه بندم	رها از چون و از چندم


	مرا جز سایۀ عشق و وفا بر سر مبادا خوشا عشق و خوشا در عالم دل پا نهادن		تهی از بادۀ شوقم دمی ساغر مبادا دو دست رد به روی سینۀ دنیا نهادن

	مكن منعم مده پندم	كه آزاد از همه بندم	رها از چون و از چندم

	مرا جز سایۀ عشق و وفا بر سر مبادا چو من نازك دلی در عاشقی دیگر مبادا		تهی از بادۀ شوقم دمی ساغر مبادا دو دست رد به روی سینۀ دنیا نهادن
				(معینی کرمانشاھی)

Back to programme page

گلهای رنگارنگ ب۳۴۸

لطفآ به گلها کمک کنید

We ask you, humbly, to help.

گلهای رنگارنگ ب۳۴۸

لطفآ به گلها کمک کنید

We ask you, humbly, to help.

Golha.co.uk | خبرهای گلها را دریافت کنید