گلهای رنگارنگ ب۳۸۴

بشناختمت   در همه  جا  ای  بت عیار 

پوشی رخ اگر چند به صد  پردۀ اسرار 

بی این همه پیرایه و بی این همه آثار

ور بفكنی از طلعت خود پرده به یك بار

هیچم  نبود  فرق  به  پنهان  و   پدیدار

در ظلمتت آن گونه شناسم كه در انوار

شمع و پروانه منم مست میخانه منم                    

رسوای زمانه منم دیوانه منمیار پیمانه منم از خود بیگانه منم                  

رسوای زمانه منم دیوانه منم

چون باد صبا دربدرم با عشق و جنون هم سفرم

شمع شب بی سحرم از خود نبود خبرم

رسوای زمانه منم دیوانه منم                                           

تو ای خدای من شنو نوای من

زمین و آسمان تو می لرزد به زیر پای من                            

مه و ستارگان تو می سوزد ز ناله های من

رسوای زمانه منم دیوانه منم                                                  

وای از این شیدا دل من مست و بی پروا دل من          

مجنون هر صحرا دل من رسوا دل من 

لالۀ  تنها دل من داغ حسرت ها دل من                    

سرمایۀ سودا دل من رسوا دل من 

خاكستر پروانه منم خون دل پیمانه منم

چون شور ترانه تویی چون آه شبانه منم

رسوای زمانه منم دیوانه منم  

زان پیش كه آوارۀ صحرای تو گردم    

درفرق ز جمع  تو  هویدای  تو گردم 

از منظر  پنهان  تو  پیدای تو گردم

در انجمنت بینم و رسوای تو گردم

در مجلس مستان تو صهبای تو گردم 

سرمست در آیم به در از خانۀ خمار

بشناختمت در  همه  جا  ای بت عیار   

پوشی رخ اگر چند به صد پردۀ اسرار 

بی این همه  پیرایه و بی این همه آثار

ور بفكنی از طلعت خود پرده به یك بار

هیچم  نبود فرق  به  پنهان  و  پدیدار

در ظلمتت آن گونه شناسم كه در انوار

در میكده رفتم خم و خمخانه تو بودی 

در كعبه شدم با همه در خانه تو بودی  

در حلقۀ  مستان می و پیمانه  تو بودی

یدیم  به  هر انجمن از خانه  تو بودی 

در موی خود آشفته و دیوانه تو بودی

در كعبه  شدی  سبحه و در میكده زنّار

شمع و پروانه منم مست میخانه منم                    

رسوای زمانه منم دیوانه منمیار پیمانه منم از خود بیگانه منم                  

رسوای زمانه منم دیوانه منم

چون باد صبا دربدرم با عشق و جنون هم سفرم

شمع شب بی سحرم از خود نبود خبرم

رسوای زمانه منم دیوانه منم                                           

تو ای خدای من شنو نوای من

زمین و آسمان تو می لرزد به زیر پای من                            

مه و ستارگان تو می سوزد ز ناله های من

رسوای زمانه منم دیوانه منم                                                  

وای از این شیدا دل من مست و بی پروا دل من          

مجنون هر صحرا دل من رسوا دل من 

لالۀ  تنها دل من داغ حسرت ها دل من                    

سرمایۀ سودا دل من رسوا دل من 

خاكستر پروانه منم خون دل پیمانه منم

چون شور ترانه تویی چون آه شبانه منم

رسوای زمانه منم دیوانه منم  

زان پیش كه آواره به صحرای تو گردم  

در فرق  ز جمع   تو  هویدای  تو گردم  

از  منظر پنهان  تو پیدای  تو گردم

در انجمنت بینم و رسوای تو گردم

در مجلس  مستان تو صهبای تو  گردم

سرمست در آیم به در از خانۀ خمار