گلهای رنگارنگ ۴۷۹ دیگر

      
         
دکلمه: گوینده ناشناس زن        
 

ای نكرده وفا رفته راه خطا 

از شكسته دلان بی بهانه چرا می شوی تو جدا

در زمانه مرا كرده ای تو رها                               

از شكسته دلان بی بهانه چرا می شوی تو جدا

مبتلای توام ای ندیده بلا                                                         

آرزوی منی می روی به كجا

رفتی و موی خود تاب گیسوی خود                                  

جلوۀ روی خود از دو چشمم نهفتی

از غمت خون شده قلب ناشاد من                                   

شب ز فریاد من چشم گردون نخفتی

آرزوی منی می روی به كجا

ای نكرده وفا رفته راه خطا                    

بی بهانه چرا می شوی تو جدا

گفتم اگر خواهی بمیرم  روزی مرا تنها رها كن

كی گفته ام در واپسین دم جانم تو با غم ها رها كن

بازآآآآآآآآآ

رفتی و موی خود تار گیسوی خود           

جلوه روی خود از دو چشمم نهفتی

از غمت خون شده قلب ناشاد من                

شب ز فریاد من چشم گردون نخفتی

مبتلای توام  ای ندیده بلا                

آرزوی منی می روی به كجا

ای نكرده وفا رفته راه خطا                        

بی بهانه چرا می شوی تو جدا

 
      (بیژن ترقی)
دکلمه: گوینده ناشناس زن      
 

كنون كه می دمد از بوستان نسیم  بهشت   

به می عمارت دل كن كه این جهان خراب   

مكن به  نامه  سیاهی  ملامت  من  مست 

من و شراب فرح بخش و یار حور سرشت

بر آن سر است كه از خاك ما بسازد  خشت

˜که آگه است كه  تقدیر بر سرش چه نوشت

 
       
آواز : وفایی     
       
 

كنون كه می دمد از بوستان نسیم بهشت  

چمن   حكایت  اردیبهشت  می گوید 

به می عمارت دل كن كه این جهان خراب  

مكن  به  نامه  سیاهی  ملامت  من مست

من و شراب فرح بخش و یار حور سرشت

نه عاقل است كه نسیه خرید و نقد بهشت

بر آن سر است كه از خاك ما بسازد خشت

كه آگه است كه تقدیر بر سرش چه نوشت

 
      حافظ (غزل)
     
گوینده ناشناس زن:     
 

گفتم اگر خواهی  بمیرم  روزی  مرا  تنها  رها كن     

كی گفته ام در واپسین دم جانم تو با غم ها رها كن        

رفتی و موی خود تاب گیسوی خود    

جلوۀ روی خود از دو چشمم نهفتی


از غمت خون شده قلب ناشاد من         

شب ز فریاد من چشم گردون نخفتی

 
      (بیژن ترقی)
       
ترانه : الهه     
 

ای نكرده وفا رفته راه خطا 

از شكسته دلان بی بهانه چرا می شوی تو جدا

در زمانه مرا كرده ای تو رها                               

از شكسته دلان بی بهانه چرا می شوی تو جدا

مبتلای توام ای ندیده بلا                                                         

آرزوی منی می روی به كجا

رفتی و موی خود تاب گیسوی خود                                  

جلوۀ روی خود از دو چشمم نهفتی

از غمت خون شده قلب ناشاد من                                   

شب ز فریاد من چشم گردون نخفتی

آرزوی منی می روی به كجا

ای نكرده وفا رفته راه خطا                    

بی بهانه چرا می شوی تو جدا

گفتم اگر خواهی بمیرم  روزی مرا تنها رها كن

كی گفته ام در واپسین دم جانم تو با غم ها رها كن

بازآآآآآآآآآ

رفتی و موی خود تار گیسوی خود           

جلوه روی خود از دو چشمم نهفتی

از غمت خون شده قلب ناشاد من                

شب ز فریاد من چشم گردون نخفتی

مبتلای توام  ای ندیده بلا                

آرزوی منی می روی به كجا

ای نكرده وفا رفته راه خطا                        

بی بهانه چرا می شوی تو جدا

 
      (بیژن ترقی) 
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       


Back to programme page