گلهای رنگارنگ ب۵۶۵
| دکلمه: آذر پژوهش | |||||
|
ستاره دیده فرو بست و آرمید بیا ز بس به دامن شب اشك انتظارم ریخت شهاب یاد تو در آسمان خاطر من |
شراب نور به رگهای شب دوید بیا گل سپیده شكفت و سحر دمید بیا پیاپی از همه سو خط زر كشید بیا |
||||
| سیمین بهبهانی (غزل) | |||||
| ترانه: مرضیه | |||||
|
ساقی آن می چون شد آن مینا كو هشیاری ها مستی ها كو ببین در نگاهم تمنای مرا بسوزد ز مستی سراپای مرا عشقم شد آخر بیزاری مهرم شد رنج و بیماری از بس بد دیدم از یاران دیگر می ترسد از یاری دریغا كه دیگر جوانی به سر كرد مویم چون خاكستر شد بر لب هرگز نیاید خروشم نالد پنهان نگاه خموشم مانده خالی چو دستم آغوشم همین بس گناهم كه هركه دم زد از یاری ها باور كردم چو کودکان چرا بازی با خنجر كردم ساقی می در مینا داری لطفی دانم با ما داری یك دریا غم در دل دارم یك دریا می آنجا داری گر این پایان می دانستم با كس پیمان كی می بستم تا زین پس دل آگه باشد داغی بنشان روی دستم |
|||||
| (سیمین بهبهانی) | |||||
| دکلمه: آذر پژوهش | |||||
|
ز بس نشستم و با شب حدیث غم گفتم به گام های كسان می برم گمان كه تویی نیامدی كه فلك خوشه خوشه پروین داشت امید خاطر "سیمین" دل شكسته تویی |
ز غصه رنگ من و رنگ شب پرید بیا دلم ز سینه برون شد ز بس تپید بیا كنون كه دست سحر دانه دانه چید بیا مرا مخواه از این بیش ناامید بیا |
||||
| سیمین بهبهانی (غزل) | |||||
| آواز: قوامی | |||||
|
هم می توانم از سر دل هم ز جان گذشت از جان توان گذشت برای تو دل ستان از هر چه هست با همه خوبان گذشته ام تنها تویی كه از تو گذشتن نمی توان |
اما نمی توانم از آن دل ستان گذشت جان چیست تا برای تو نتوان از آن گذشت آنی است با تو لیك كه نتوان از آن گذشت چون از تو بگذریم ز جهان می توان گذشت |
||||
| رفیق اصفهانی (غزل) | |||||
| آذر پژوهش: | |||||
|
ریزد هوس از چشم سیاهی كه تو داری افروخته تر شعلۀ مشتاقی من شد دزدیدن صد بوسه حلال است لبم را پاكیزگی از چو باران دهم آن را در این چمن لاله و گل ای دل مسكین هر كار كنی آن دل سنگین نشود نرم افسوس كه جز سایۀ دیوار بلا نیست |
لبریز تمناست نگاهی كه تو داری زین سركشی گاه به گاهی كه تو داری از آن دهن بوسه نخواهی كه تو داری در این دل سودا زده راهی كه تو داری شرمنده نگشتی ز گیاهی كه تو داری سرد است مگر شعلۀ آهی كه تو داری در معركۀ عشق پناهی كه تو داری |
||||
| ابوالحسن ورزی (غزل) | |||||
|
بی تو بزم گل و مهتاب چه خواهد بودن عیش گلگشت و می ناب چه خواهد بودن وه كه وصل تو شبی گرچه خیال است و محال گر میسر شودم خواب چه خواهد بودن من كه دیدم گل روی تو دگر در نظرم جلوۀ شاهد مهتاب چه خواهد بودن پیش لبخند تو ای غنچۀ شاداب بهشت خنده های گل سیراب چه خواهد بودن عمر چون گوهر نایاب بود با تو ولی بی تو جز مونس ناباب چه خواهد بودن تا تویی با من و این ساحل آسوده و عشق گو جهان را ببرد آب چه خواهد بودن خیز تا دست در آغوش سحرگاه كنیم تابش تو كه در ساحل امنی و امان كی دانی حال افتاده به غرقاب چه خواهد بودن |
|||||
| اخوان ثالث"م.امید" (غزل) | |||||
| آواز: شهیدی | |||||
|
ز نسیم صبحگاهی چو گلی شكفته باشد غم خود نهفته خواهم ز جهان و آتش دل همه عمر غنچه ماندیم و تبسمی نكردی گله ای نكرده ام من به زبان مگر كه آن گل همه عمر غنچه ماندیم و تبسمی نكردی |
چه غمش كه چشم بلبل همه شب نخفته باشد نفسی نمی گذارد كه غمم نهفته باشد كه دلت نخواست یك دم دل ما شكفته باشد ز نگاه بی زبانان سخنی شنفته باشد كه دلت نخواست یك دم دل ما شكفته باشد |
||||
| پژمان بختیاری (غزل) | |||||
| ترانه مرضیه | |||||
|
ساقی آن می چون شد آن مینا كو هشیاری ها مستی ها كو ببین در نگاهم تمنای مرا بسوزد ز مستی سراپای مرا عشقم شد آخر بیزاری مهرم شد رنج و بیماری از بس بد دیدم از یاران دیگر می ترسد از یاری دریغا كه دیگر جوانی به سر كرد مویم چون خاكستر شد بر لب هرگز نیاید خروشم نالد پنهان نگاه خموشم مانده خالی چو دستم آغوشم همین بس گناهم كه هركه دم زد از یاری ها باور كردم چو کودکان چرا بازی با خنجر كردم ساقی می در مینا داری لطفی دانم با ما داری یك دریا غم در دل دارم یك دریا می آنجا داری گر این پایان می دانستم با كس پیمان كی می بستم تا زین پس دل آگه باشد داغی بنشان روی دستم |
|||||
| (سیمین بهبهانی) | |||||
In association with The Iran Heritage Foundation © All rights reserved 2024. Jane Lewisohn | Website by