گلهای جاویدان ؟#۱
گلهای جاویدان برنامه شماره ۱ | |||||
دکلمه: گوینده رادیو | |||||
ستاره ای بدرخشید و ماه مجلس شد | دلِ رمیده ما را انیس و مونس شد | ||||
آواز: عبدالعلی وزیری | |||||
ستاره ای بدرخشید و ماه مجلس شد به بوی او دل بیمارعاشقان چو صبا نگار من كه به مكتب نرفت و خط ننوشت |
دلِ رمیده ما را انیس و مونس شد فدای عارض نسرین و چشم نرگس شد به غمزه مسئله آموزِ صد مدرس شد |
||||
آواز: عبدالعلی وزیری | |||||
نگار من كه به مكتب نرفت و خط ننوشت | به غمزه مسئله آموزِ صد مدرس شد | ||||
دکلمه: گوینده رادیو | |||||
به صدر مَصطَبه ام می نشاند اكنون دوست | به صدر مَصطَبه ام می نشاند اكنون دوست | ||||
آواز: عبدالعلی وزیری | |||||
به صدر مَصطَبه ام می نشاند اكنون دوست طربسرای محبت كنون شود مَعمور لب از ترشح می پاك كن برای خدا |
گدای شهر نگه كن كه میر مجلس شد كه طاق ابروی یار مَنَش مهندس شد كه خاطرم به هزاران گنه موسوس شد |
||||
دکلمه: گوینده رادیو | |||||
ز راه میكده یاران عَنان بگردانید | چرا كه حافظ ازین راه رفت و مُفلِس شد | ||||
حافظ (غزل) | |||||
تصنیف: عبدالعلی وزیری | |||||
به مژگان سیه كردی هزاران رَخنه در دینم الا ای همنشین دل، كه یارانت برفت از یاد جهان فانی و باقی، فدای شاهد وساقی جهان پیراست و بی بنیاد ازین فرهاد كُش فریاد رموزِ عشق و سرمستی، زمن بشنو نه از واعظ |
بیا كز چشم بیمارت، هزاران درد برچینم مرا روزی مباد آن دم كه بی یاد تو بنشینم كه سلطانی ِعالم را، طفیلِ دوست می بینم* كه كرد افسون و نیرنگش، ملول از جان شیرینم با جام و قدح هر شب قرین ماه و پروینم |
||||
حافظ (غزل) | |||||
* كه سلطانی ِعالم را، طفیلِ عشق می بینم | |||||