برگ سبز ۵

           
گوینده: پیمان        
 

چشم بگشا که جلوهٔ دلدار

این تماشا چو بنگری گویی

به تجلی است از در و دیوار

لیس فی‌الدار غیرهُ دیّار

 
 

 

 

منسوب به عطار (قصیده)
گوینده: پیمان       
  مستیم و عاشقیم و به گلزار می‌رویم

با رفتگان بادیه احرام بسته‌ایم

در آرزوی چهرهٔ چون آفتاب او

ای صبح لطف كن مدم امشب تو لحظه‌ای

دلداده‌ایم و از پی دلدار می‌رویم

ما رُخ به كعبه كرده پی یار می‌رویم

در كوی او چو سایهٔ دیوار می‌رویم

امشب به عاشقی سوی دلدار می‌رویم

 
      مولانا (غزل)
گوینده: پیمان      
 

این شاخهٔ رز دهن به دستی بوده است

این نشئه كه جان شیفتهٔ حالت اوست

این می لب لعل می پرستی بوده است

طرز نگهی ز چشم مستی بوده است

 
      طراز یزدی (رباعی)
       
آواز: ذبیحی      
 

از تو ای دوست نگسلم پیوند

الحق ارزان بود ز ما صد جان

ای پدر پند كم ده از عشقم

پند آنان دهند خلق ای كاش

من ره كوی عافیت دانم

در كلیسا  به دلبری ترسا

ای كه دارد به تار زنارت

ره به وحدت نیافتن تا كی

نام حق یگانه چون شاید

نام حق یگانه چون شاید

لب شیرین گشود و با من گفت

لب شیرین گشود و با من گفت

كه گرت سر وحدت آگاهی

در سه آیینه شاهد ازلی

سه نگردد  بریشم ار او را

ما در این گفتگو كه از یك سو

كه یكی هست و هیچ نیست جز او

كه یكی هست و هیچ نیست جز او

ور به تیغم بًرند بند از بند

وز دهان تو نیم شكرخند

كه نخواهد شد اهل این فرزند

كه ز عشق تو می‌دهندم پند

چه كنم كاوفتاده‌ام به كمند

گفتم ای دل به دام تو در بند

هر سر موی من جدا پیوند

ننگ تثلیت بر یكی تا چند

كه اب و ابن و روح قدس نهند

كه اب و ابن و روح قدس نهند

وز شكر خند ریخت از لب قند

وز شكر خند ریخت از لب قند

تهمت كافری بما مپسند

پرتو از روی تابناك افكند

پرنیان خوانی و حریر و پرند

شد ز ناقوس این ترانه بلند

وحده    لا اله   الا هو

وحده    لا اله   الا هو

 
      هاتف اصفهانی (ترجیع بند) 
گوینده: پیمان      
  ما در ره عشق تو اسیران بلاییم   
   

كس نیست چنین عاشق بیچاره كه ماییم

 
   

 

 
  حلاج وشانیم كه از دار نترسیم   
   

مجنون صفتانیم كه در عشق خداییم

 
   

 

 
  ما را نه غم دوزخ و نه حرص بهشت است 
    بردار ز رُخ پرده كه مشتاق لقاییم  
      منسوب به مولانا (غزل)
گوینده: پیمان      
  ما در ره عشق تو اسیران بلاییم    
   

كس نیست چنین عاشق بیچاره كه ماییم

 
   

 

 
  ما را نه غم دوزخ و نه حرص بهشت است     
    بردار ز رُخ پرده كه مشتاق لقاییم
 
      منسوب به مولانا (غزل)
گوینده: پیمان      
  زیبد كه زدرگاهت نومید نگردد باز آن‌کس که به امیدی بر خاک درت افتد  
      عراقی (غزل)
       
       
       
  این هم برگ سبزی بود تحفهٔ درویش، شب بخیر، علی نگه‌دار شما
       
       





Back to programme page