یک شاخه گل ۲۲۱

آذرپژوهش(دکلمه)

در خرابات مغان نور خدا می بینم

کس ندیده ست زمُشک ختن و نافۀ چین

این عجب بین که چه نوری زکجا می بینم 

آنچه من هرسحر از باد صبا می بینم

حافظ (غزل)

شهیدی (آواز)

در خرابات مغان نور خدا می بینم

کس ندیده ست زمُشک خُتن و نافۀ چین

این عجب بین که چه نوری زکجا می بینم 

آنچه من هر سحر از باد صبا می بینم 

حافظ (غزل)

ذرپژوهش(دکلمه)

چه مستیست ندانم که رو به ما آورد

دلا چوغنچه شکایت زکاربسته مکن

که بود ساقی و این باده ازکجا آورد ؟

که باد صبح نسیم گره گشا آورد

چه مستیست ندانم که رو به ما آورد

دلا چوغنچه شکایت زکاربسته مکن

رسیدن گَل و نسرین به خیرو خوبی باد

صبا به خوش خبری هدهد سلیمانست

تونیزباده به چنگ آر و راه صحرا گیر

مرید پیرمغانم ز من مرنج ای شیخ

فلک غلامی حافظ کنون به طوع کند

که بود ساقی و این باده ازکجا آورد؟

که باد صبح نسیم گره گشا آورد 

بنفشه شاد وخوش آمد سمن صفا آورد

که مژدۀ طرب ازگلشن صبا آورد

که مرغ نغمه سرا سازخوش نوا آورد 

چرا؟ که وعده تو کردی و او به جا آورد

که التجا به در دولت شما آورد 

آذرپژوهش(دکلمه)

صبا به خوش خبری هدهد سلیمانست

تونیزباده به چنگ آر و راه صحرا گیر

مرید پیرمغانم زمن مرنج ای شیخ

که مژدۀ طرب از گلشن صبا آورد

که مرغ نغمه سرا سازخوش نوا آورد 

چرا؟ که وعده تو کردی و او به جا آورد

پیوسته دلت شاد و لبت خندان باد