یک شاخه گل ۳۶۷

      
 آذرپژوهش (دکلمه)          
 

ازگفتۀ مولانا مدهوش شدم صائب

این ساغر روحانی صهبای دگر دارد

 
       

صائب تبریزی(غزل)

 
 

با آنکه صائب تبریزی یکی ازستارگان درخشان آسمان ادبیات ایران است و درمراتب سخن گستری و غزلسرایی شیوه ای خاص دارد، با این همه به خواجۀ شیراز و مولانا ارادت و عشق می ورزد و درپایان بسیاری ازغزلهای خود آن دو سرایندۀ بزرگ را ستوده وگوهرگنجینۀ طبع خویش را نثارآنان نموده است. 

 
           
 

غزلی که اینک به سمع صاحبدلان می رسد ازگفته های صائب است که به استقبال مولانا سروده و درمقطع غزل می گوید.

 
           
 

جواب آن غزلست این که گفت عارف روم

اگر وطن به مقام رضا توانی کرد

اگرچوشبنم گُل تَرک رنگ و بوی کنی

کلید قفل اجابت زبان خاموشست

تو آن زمان شوی از اهل معرفت صائب

جواب آن غزلست این که گفت عارف روم

" تو نازنین جهانی کجا توانی کرد "

غبار حادثه را طوطیا توانی کرد

درون دیدۀ خورشید جا توانی کرد

دعا اثر نکند تا دعا توانی کرد 

که تَرک عالم چون وچرا توانی کرد 

تو نازنین جهانی کجا توانی کرد

 
        صائب تبریزی(غزل)  

محمودی خوانساری (آواز) 

         
 

اگر وطن به مقام رضا توانی کرد

اگرچوشبنم گُل تَرک رنگ و بوی کنی

کلید قفل اجابت زبان خاموشست

توآن زمان شوی ازاهل معرفت صائب

غبار حادثه را طوطیا توانی کرد

درون دیدۀ خورشید جا توانی کرد

دعا اثر نکند تا دعا توانی کرد 

که تَرک عالم چون وچرا توانی کرد

 
       

صائب تبریزی(غزل)

 
           
           
           
           
           
           
           
           
           
           
           
           
           
           

Back to programme page