یک شاخه گل ۳۸۴

باد فروردین گلستان پر گل و دیبا كند

كوهساران را پر از بیجاده كرد ست و عقیق

باد فروردین گلستان پر گل و دیبا كند

كوهساران را پر از بیجاده كرد ست و عقیق

سروش اصفهانی

ایرج (ترانه)

چون سایه با افتادگی ها در گوشه ى آزادگی ها

از عالمی وارسته ام با عشق تو پیوسته ام

گر باده نوشم گر می پرستم     پنهان نسازم كاینم كه هستم     كه با تو دلم ریا نكند

گفتم كه بستم پیمان یاری      گفتی كه بشكن گفتم به زاری     خدا نكند ، خدا نكند

از عاشقی پروا نكنم     امشب اگر مستم كنی     اندیشه از فردا نكنم     دلداده ای آزاده منم

پیش دو چشم مست تو

چون سایه با افتادگی ها در گوشه ى آزادگی ها

هستی به مستی داده ام

از عالمی وارسته ام با عشق تو پیوسته ام

سیمین بهبهانی

رساند باد صبا مژده بهار امروز

بهار بر سر اطفال بوستان ریزد

هم از ترشح باران هم از تبسم گل

زتوبه توبه نمودم هزار بار امروز

به جور قطره همین دُر شاهوار امروز

خوش است وقت عزیزان باده خوار امروز

قاآنی (قصیده‌)

ایرج (آواز)

گر نخل وفا بر ندهد ، چشم تری هست

چندین به پریشانی آن طره چه نازی

آن دل كه پریشان شود از ناله بلبل

تا ریشه در آب است امید ثمری هست

در زلف تو از زلف تو آشفته تری هست

در دامنش آویز ، كه با او خبری هست

عرفی شیرازی (غزل)

كنون كه می دمد از بوستان نسیم بهشت

چمن حكایت اردیبهشت می گوید

من و شراب فرح بخش و یار حور سرشت

نه عاقل است كه نسیه خرید و نقد به هشت

حافظ (غزل)

ایرج (ترانه) 

چون سایه با افتادگی ها در گوشه ى آزادگی ها

از عالمی وارسته ام با عشق تو پیوسته ام

گر باده نوشم گر می پرستم     پنهان نسازم كاینم كه هستم     كه با تو دلم ریا نكند

گفتم كه بستم پیمان یاری      گفتی كه بشكن گفتم به زاری     خدا نكند ، خدا نكند

از عاشقی پروا نكنم     امشب اگر مستم كنی     اندیشه از فردا نكنم     دلداده ای آزاده منم

پیش دو چشم مست تو

چون سایه با افتادگی ها در گوشه ى آزادگی ها

هستی به مستی داده ام

از عالمی وارسته ام با عشق تو پیوسته ام

سیمین بهبهانی