یک شاخه گل ۳۹۶

      
           
آذر پژوهش (دکلمه)          
           
 

ای که دستت می رسد کاری بکن 

نام نیکو گر بماند زآدمی

صورت زیبای ظاهر هیچ نیست

گنج خواهی در طلب رنجی ببر

با بدان بد باش و با نیکان نکو

پیش از آن کز تو نیاید هیچ کار

به کز او ماند سرای زرنگار

ای برادر سیرت زیبا بیار

خرمنی می بایدت تخمی بکار

جای گُل گُل باش و جای خار خار

  
           
       

سعدی (غزل)

  
           
ابیاتی که شنیدید از شیخ اجل سعدی شیرازی بود او شیخ مشرف مصلح الدین سعدی شیرازی از درخشنده ترین کوکب های قدر اول آسمان ادب ایران و یگانه سخنوری است که نسل مسجع و نظم معروف به سهل المتنع او تا امروز تالی و نظیری نیافته و بعد ها نیز نخواهد یافت سعدی با آن طبع بلند و قدرت بی مانند خود نه تنها در ایران و خاور میانه شهرتی به کمال داشت بلکه غزلهای شور انگیزش در دربار پادشاهان چین هم به وسیلهٔ رامشگران زبر دست تغنی می شد سعدی در ایام جوانی روحی نا آرام و تازه طلب داشت و مخصوصا در اوان حملات خون آشامان مغول از ایران به عراق و حجاز و شام رفت و در شام به دست فرنگیان صلیبی اسیر و در خندق ترابلس با یهودیان به کار گِل محکوم گردید بالاخره پس از سالهای دراز و کسب معرفت های زمان در مدرسهٔ نظامیهٔ بغداد و همچینن بهره مندی از محضر فضلای بزرگ عصر خود به شیراز بر گشت و با استفاده از امنیتی که خاندان سنقری به استان فارس و بنادر داده بودند در شهر شیراز اقامت گزید و کتاب های بوستان و گلستان را که مسلما مواد آن ها را قبلا و متدرجا فراهم آورده بود مدون ساخته در اختیار ارباب فضل و دوستداران ادب فارسی گذارد و نشان داد که استاد مسلم نظم و نثر است و اگر بگوییم که با آن دو کتاب چند قرن راه پیشرفت و تحول زبان شیرین ما را مسدود ساخت شاید به نظر عجیب بیاید ولی حقیقتی انکار نا پذیر است زیرا که تقلید از اسلوب او غیر ممکن بود و ترک راه او نیز موجب ملامت همگان می شد از این رو پیروان و مقلدانش جز در جا زدن چاره ای نداشتند سال تولد و درگذشت این گویندهٔ بی نظیر بر ما روشن نیست ظاهرا در اوایل قرن هفتم قدم به جهان نهاده و در ۶۹۲ تا ۶۹۴ جهان را بدرود گفت و اینک آرامگاه ابدی او در شیراز محل زیارت ارباب ذوق و هنر و صاحبان دل و نظر است.
           
 

دلبرا پیش وجودت همه خوبان عدمند

شهری اندر هوست سوخته در آتش عشق

خون صاحبنظران ریختی ای کعبهٔ حسن

هر خم از جعد پریشان تو زندان دلیست

سروران بر در سودای تو خاک قدمند

خلقی اندر طلبت غرقهٔ دریای غمند

قتل اینان که روا داشت که صید حرمند

تا نگویی که اسیران کمند تو کمند

 
           
        سعدی (غزل)  
           
گلپایگانی (آواز)
         
           
 

دلبرا پیش وجودت همه خوبان عدمند

شهری اندر هوست سوخته در آتش عشق

خون صاحبنظران ریختی ای کعبهٔ حسن

دلبرا پیش وجودت همه خوبان عدمند

سروران بر در سودای تو خاک قدمند

خلقی اندر طلبت غرقهٔ دریای غمند

قتل اینان که روا داشت که صید حرمند

سروران بر در سودای تو خاک قدمند

  
           
        سعدی (غزل)  
           
آذر پژوهش (دکلامه)
         
           
 

دلبرا پیش وجودت همه خوبان عدمند

شهری اندر هوست سوخته در آتش عشق

خون صاحبنظران ریختی ای کعبهٔ حسن

هر خم از جعد پریشان تو زندان دلیست

سروران بر در سودای تو خاک قدمند

خلقی اندر طلبت غرقهٔ دریای غمند

قتل اینان که روا داشت که صید حرمند

تا نگویی که اسیران کمند تو کمند 

 
           
        سعدی (غزل)
 
           
           
           
           
           
           
           
           
           
           
           
           
           
           
           
           
           
           
           
           
           
           
           
           
           

Back to programme page