یک شاخه گل ۳۹۹

      
 فیروزه امیر معز (دکلمه)          
  نگذاشت كه بر روی تو افتد نظر ما

احوال دل سوخته دلسوخته داند

دیدی كه چها كرد بما چشم تر ما

از شمع بپرسید زسوز جگر ما 

 
         مجمر (غزل)  
           
  سوگند خورده ایم به موی تو بارها

رفت آنچه بود جز غم روی تو در نظر 

تا بگذریم از غمت اختیار ها

 ما را بس است یاد تو از یادگار ها

 
        صفی علیشاه (غزل)  
           
   گر چه در عشق از سلامت نام نیست

شامی آید از پی هر بامداد

هر چه را آغاز هست انجام هست

 خوشتر از دوران عشق ایام نیست

بامداد عاشقان را شام نیست

عشق را آغاز هست ، انجام نیست

 
         ریاض همدانی (غزل)  
           
 محمودی خوانساری (آواز)          
  تا خبر دارم ازو بیخبر از خویشتنم

پیرهن می بدرم دمبدم از غایت شوق

ای رقیب این همه سودا به من خسته مكن

در همه شهر فراهم ننشست انجمنی

با وجودش زمن آواز نیاید كه منم

كه وجودم همه او گشت و من این پیرهنم

بر كنم ، بر كنم دیده كه من دیده ازو بر نكنم

كه نه من در غمش افسانه آن انجمنم

 
        سعدی (غزل)  
 فیروزه امیر معز (دکلمه)          
   ای سنگدل كه رشته الفت بریده ای

آواره ام زكوی خرد در دیار عشق

از ما بجز وفا و محبت چه دیده ای

بنگر كه از كجا به كجایم كشیده ای

 
         ساسان  
           
           
           
           
           
           

 

Back to programme page