یک شاخه گل ۴۰۹

شهیدم چشمِ قربانی كجایی

لباس هستیم بار است بر تن

خمار مستیم از دردِ سر كُشت

شب وصل است حیرانی كجایی؟

سبكباری و عریانی كجایی ؟

شرابِ بزمِ روحانی كجایی  ؟

ای جمالت راحت هر سوخته

رشكِ حُسنت شاهدانِ خُلد را

در هوایت مرغ جان پر سوخته

بر كنار حوضِ كوثر سوخته

عشقی داریم و سینۀ سوزانی

عشقی و چه عشق ، عشقِ عالم سوزی

دردی داریم و دیدۀ گریانی

دردی و چه درد ، دردِ بی درمانی

من كیستم؟ از خویش به تنگ آمده ای

دوشینه به كوی یار از رشكم كُشت

دیوانه با خِرَد به جنگ آمده ای

نالیدنِ پایِ دل به سنگ آمده ای

چون زلف توام جانا در عینِ پریشانی

من اشكم و من دردم ، من خاكم و من گردم

از آتش سودایت  دارم من و دارد دل

ای چشم رهی سویت ، كو چشمِ رهی جویت

چون بادِ سحر گاهم  در بی سر و سامانی

تو مهری و تو نوری ، تو عشقی و تو جانی

داغی كه نمی بینی ، دردی كه نمی دانی

روی از منِ سر گردان ، شاید كه نگردانی

شهیدم چشمِ قربانی كجایی

لباس هستیم بار است بر تن

خمار مستیم از دردِ سر كُشت

شب وصل است، حیرانی كجایی؟

سبكباری و عریانی كجایی؟

شرابِ بزمِ روحانی كجایی؟ 

به كعبه رفتم و آنجا هوای كوی تو كردم

چو حلقه ی درِ كعبه به صد نیاز گرفتم

نهاده خلقِ حرم سوی كعبه روی عبادت

به موقف عرفات ایستاده خلق دعا خوان

مرا به هیچ مقامی نبود قدرت گامی

جمال كعبه تماشا به یاد روی تو كردم

هزار مرتبه در دل دعا به روی تو كردم

من از میان همه روی دل به سوی تو كردم

من از دعا لب خود بسته گفتگوی تو كردم

طواف و سعی كه كردم به جستجوی تو كردم

بتا گفتم شوم قربان به روز عید قربانت

ترا جانا شوم قربان ، مرا امروز قربان كن

كنون شد روز قربانی كه سازم جان به قربانت

كه تا قربان نمایم جان بروز عید قربانت

بسكه جفا زخارِ گل  دید دلِ رمیده ام

شمع طرب زبخت ما آتش خانه سوز شد

تا  به كنار بودیم ، بود به جا قرارِ دل 

تا تو مرادِ من دهی ، كشته مرا فراقِ تو

یا ز  ره وفا بیا ، یا ز دلِ رهی برو

همچو نسیم ازین چمن پای برون كشیده ام 

گشت بلایِ جان من عشقِ به جان خریده ام 

رفتی و رفت راحت از خاطرِ آرمیده ام

تا تو به دادِ من رسی  من به خدا رسیده ام

سوخت در انتظارِ تو ، جانِ به لب رسیده ام

ساقیِ می كشان بیا باده بیار و جام ده

هم عرب است در طرب هم عجم است ای عجب

روزِ نشاطِ عام شد خیز و صلای عام ده

خیز و ز صبح تا به شب چنگ نواز و جام ده

به كعبه رفتم و آنجا هوای كوی تو كردم

چو حلقه ی درِ كعبه به صد نیاز گرفتم

جمال كعبه تماشا به یاد روی تو كردم

هزار مرتبه در دل دعا به روی تو كردم

به كعبه رفتم و آنجا هوای كوی تو كردم

چو حلقۀدرِ كعبه  به صد نیاز گرفتم 

نهاده خلقِ حرم  سوی كعبه  روی عبادت

به موقف عرفات  ایستاده خلق دعا خوان

مرا به هیچ مقامی نبود قدرت گامی

جمال كعبه تماشا  به یاد روی تو كردم  

هزار مرتبه در دل  دعا به روی تو كردم

من از میان همه روی دل به سوی تو كردم

من از دعا لبِ خود بسته گفتگوی تو كردم 

طواف و سعی كه كردم به جستجوی تو كردم