یک شاخه گل ۴۴۴

روشنک (گوینده)

چشمی دارم چو لعل شیرین همه آب 

بختی دارم چو چشم خسرو همه خواب

جسمی دارم چو جان مجنون همه درد 

جانی دارم چو زلف لیلی همه تاب

اشراق اصفهانی (رباعی)

امشب كه رخش بزم فروز من و تست

خوش باش ای دل كه وقت سوز من و تست

بنشسته و جز شمع كسی پیشش نیست  

پروانه بیا كه روز روز من و تست

زمانای رازی (رباعی)

عشقی دارم و سینه سوزانی    

دردی دارم و دیده گریانی

عشقی و چه عشق ، عشق عالم سوزی

دردی و چه درد ، درد بی درمانی

شاهکی (رباعی)

كس بر در عشق این همه ایستاد كه من

یا از تو بدین درد دل افتاد كه من

قومی كه میان ما جدایی افكند

دشنام نمی دهم ، چنان بود كه من

شرف‌الدین قزوینی

عبدالوهاب شهیدی (آواز)

دوست می دارم من این نالیدن دلسوز را

تا بهر نوعی كه باشد بگذرانم روز را

كامجویان را زناكامی چشیدن چاره نیست

بر زمستان صبر باید طالب نوروز را

وه كه گرمن باز بینم چهر مهر افزای او

تا قیامت شُكر گویم طلع پیروز را

سعدیا دی رفت و فردا همچنان موجود نیست    

در میان این و آن فرصت شمار امروز را

سعدی (غزل)

ای جمالت راحت هر سوخته

در هوایت مرغ جان پر سوخته

رشك حسنت شاهدان خُرد را

بر كنار حوض كوثر سوخته

آه سر پوشیده ام هر نیمه شب

آسمان را هفت چادر سوخته

آتش عشقت فتاده در جهان

رخت درویش و توانگر سوخته

شرف‌الدین قزوینی (غزل)