یک شاخه گل ۴۶۳

      
 سرور پاكنشان(دکلمه)          
 

غمت جز در دل يكتا نگنجد

ندانم كز چه خيزد اين همه اشك

بر آن كوچك دهانت در گمانم

زمن جان خواستی بستان هم امروز

كه رخت عشق در هر جا نگنجد

كه چندين آب در دريا نگنجد

كه در وی بوسه گنجد يا نگنجد

 كه در تاريخ ما فردا نگنجد

 
       

نظامی گنجه ای(غزل)

 
 سرور پاكنشان(دکلمه)          
 

ياد باد آنكه به حالم نظری بود ترا

خبر خير من آمد به همه كس برسيد

چه شب است اين كه نشان سحرش پيدا نيست ؟

تو رسيدي به مراد از گذر صبر عماد

گر وجود تو زسر تا به قدم سوخت چو شمع

به مقام من بي دل گذری بود ترا

كز من و حال دل من خبری بود ترا

اي شب تيره نه وقتی سحری بود ترا؟

صبر تلخ است وليكن شكری بود ترا

زان سبب بود كه با سوز سری بود ترا

 
       

عماد فقیه کرمانی (غزل)

 

ايرج(آواز)

         
 

خت باز آيد از آن در كه يكی چون تو در آيد

صبر بسيار ببايد پدر پير فلك را

گر حلا لست كه خون همه عالم تو بريزی

چشم عاشق نتوان دوخت كه معشوقه نبيند

روی زيبای تو ديدن در دولت بگشايد

تا دگر مادر گيتی چو تو فرزند بزايد

آنكه روي از همه عالم به تو آورد نشايد

پای بلبل نتوان بست كه بر گل نسرايد

 
       

سعدی(غزل)

 
 سرور پاكنشان(دکلمه)          
 

غمت جز در دل يكتا نگنجد

ندانم كز چه خيزد اين همه اشك

بر آن كوچك دهانت در گمانم

زمن جان خواستی بستان هم امروز

كه رخت عشق در هر جا نگنجد

كه چندين آب در دريا نگنجد

كه در وی بوسه گنجد يا نگنجد

كه در تاريخ ما فردا نگنجد

 
       

نظامی گنجه ای(غزل)

 
           
           
           
           
           
           
           
           
           
           
           
           
           
           
           
           
           

Back to programme page