گلهای تازه ۲۳
گوینده: فخری نیکزاد |
|
|
|
|
چو نی به سینه خروشد دلی که من دارم |
به ناله گرم بود محفلی که من دارم |
|
|
بیا و اشک مرا چاره کن که همچو حباب |
به روی آب بود منزلی که من دارم |
|
|
|
|
رهی معیری (غزل)
|
گوینده: فخری نیکزاد |
|
|
|
|
دل من از نگه گرم او نپرهیزد |
ز برق سر نکشد حاصلی که من دارم |
|
|
به خون نشستهام از جان ستانیِ دل خویش |
درون سینه بُود قاتلی که من دارم |
|
|
|
|
رهی معیری (غزل) |
|
ز شرم عشق خموشم کجاست گریۀ شوق |
که با تو شرح دهد مشکلی که من دارم |
|
|
|
|
رهی معیری (غزل) |
آواز: شجریان |
|
|
|
|
چو نی به سینه خروشد دلی که من دارم |
به ناله گرم بود محفلی که من دارم |
|
|
بیا و اشک مرا چاره کن که همچو حباب |
به روی آب بود منزلی که من دارم |
|
|
به خون نشستهام از جانستانی دل خویش |
درون سینه بود قاتلی که من دارم |
|
|
ز شرم عشق خموشم کجاست گریۀ شوق |
که با تو شرح دهد مشکلی که من دارم |
|
|
رهی چون شمع فروزان گَرَم بسوزانند |
زبان شکوه ندارد دلی که من دارم |
|
|
|
|
رهی معیری (غزل) |
گوینده: فخری نیکزاد |
|
|
|
|
ز شرم عشق خموشم کجاست گریۀ شوق |
که با تو شرح دهد مشکلی که من دارم |
|
|
رهی چو شمع فروزان گرم بسوزانند |
زبان شکوه ندارد دلی که من دارم |
|
|
|
|
رهی معیری (غزل) |
ترانه: الهه |
|
|
|
|
نمانده چرا در زمانۀ ما رنگ مهر و وفا |
عشق و صدق و صفایی خدایا، خدایا، خدایا |
|
|
کِشد به کجا کارِ اهلِ صفا ای رقمزن ما |
تا به کی ناروایی خدایا، خدایا، خدایا |
|
|
کجا بگریزم که غم نشناسد نشان مرا |
چه چاره کنم تا زمانه بفهمد زبان مرا |
|
|
غمم به سر و آتشم به دل و بسته لب ناله کردم |
دلی نشود تا خبر ز غمم نیمه شب ناله کردم |
|
|
به جلوه همی در دل جمع خوبان نشسته تویی |
به شکوه همی در پی عمر کوته فتاده منم |
|
|
به خنده همی دامن از دست یاران کشیده تویی |
به گریه همی سر به دامان صحرا نهاده منم |
|
|
دگر چه بود لطف این زندگانی |
تهی چون شود ساغر مهربانی |
|
|
نمانده چرا در زمانۀ ما رنگ مهر و وفا |
عشق و صدق و صفایی خدایا خدایا خدایا |
|
|
کِشد به کجا کارِ اهلِ صفا ای رقمزن ما |
تا به کِی ناروایی خدایا خدایا خدایا |
|
|
|
|
معینی کرمانشاهی (غزل)
|