عفت قاجار

عفت قاجار، همایون سلطان خانم، فرزند فتحعلی‌‌شاه (قرن سیزدهم هجری) عارف، خطاط و شاعری که متخلص به «عفت» و ملقب به «نواب متعالیه» و معروف به «خانم‌خانمان» بود. وی از علم نجوم و عربی بهره داشت، خط نستعلیق و شکسته را خوب می‌نوشت و بیشتر به اشعار مولوی علاقه داشت و سبک او را در مثنوی پیروی می‌کرد.

از رابعه تا پروین  (١٧٢-١٧٣).