مریم ساوجی

مریم ساوجی، فرزند میرزامحمد (تو ۱۲۹۶ش) نویسنده و شاعری که متخلص به «مریم» بود. وی در تهران به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاهش به پایان رساند و موفق به دریافت کارشناسی در رشتۀ حقوق و ادبیات شد. سپس به استخدام وزارت فرهنگ درآمد و به تدریس در دبیرستان‌ها اشتغال ورزید. وی از حدود ۱۳۲۵ ش فعالیت ادبی و فرهنگی خود را شروع کرد و مدرسه‌ای تأسیس نمود و خود عهده‌دار امور آن شد. وی از سال ۱۳۲۵ ش فعالیت ادبی و فرهنگی خود را آغاز کرد و علاوه بر شعر و شاعری در نوشتن داستان‌نویسی و قصه‌پردازی از مهارت و توانایی کافی برخوردار گردید. مریم در آغاز شاعری «صور» تخلص می‌کرد، آن‌گاه تخلص «مریم» را در شعر خود به کار برد، اما در عین حال کمتر از تخلص در شعر خود استفاده کرده است. وی عضو هیأت رئیسۀ «اتحادیۀ زنان حقوقدان» بود. از آثارش می‌توان اختلاف حقوق زن و مرد در اسلام و ایران؛ دختر راه؛ فرشته؛ سه مجموعهٔ شعر به نام‌های دیوان مریم؛ گلبرگ و پنجه با خورشید را نام برد.

اثرآفرینان (۵/ ۲۲۶)؛ سخنوران نامی معاصر (۵ /۳۲۳۴-۳۲۳۹).