گلهای تازه ۳۸
گوینده: فخری نیکزاد |
|
|
|
|
روی تو خوش مینماید آینۀ ما |
کاینه پاکیزه است و روی تو زیبا |
|
|
چون می روشن در آبگینۀ صافی |
خوی جمیل از جمال روی تو پیدا |
|
|
|
|
سعدی (غزل) |
گوینده: فخری نیکزاد |
|
|
|
|
برخیِ جانت شوم که شمعِ افق را |
پیش بمیرد چراغدان ثریا |
|
|
|
|
سعدی (غزل) |
گوینده: فخری نیکزاد |
|
|
|
|
هر که دمی با تو بود یا قدمی رفت |
از تو باشد به هیچ روی شکیبا |
|
|
صید بیابان سر از کمند بپیچد |
ما همه پیچیده در کمند تو عمداً |
|
|
|
|
سعدی (غزل) |
گوینده: فخری نیکزاد |
|
|
|
|
روی گشادهای صنم طاقتِ خلق میبری |
چون پس پرده میروی پردۀ صبر میدری |
|
|
آیینه را تو دادهای پرتو روی خویشتن |
ورنه چه زهره داشتی در نظرت برابری |
|
|
|
|
سعدی (غزل) |
آواز: قوامی |
|
|
|
|
روی گشادهای صنم طاقت خلق میبری |
چون پسِ پرده میروی پردۀ صبر میدری |
|
|
آیینه را تو دادهای پرتو روی خویشتن |
ورنه چه زهره داشتی در نظرت برابری |
|
|
چون تو درختِ دلنشان تازه بهار و گلفِشان |
حیف بود که سایهای بر سر ما نگستری |
|
|
|
|
سعدی (غزل) |
گوینده: فخری نیکزاد |
|
|
|
|
چون تو درختِ دلنشان تازه بهار و گلفِشان |
حیف بود که سایهای بر سر ما نگستری |
|
|
|
|
سعدی (غزل) |
آواز: قوامی
|
|
|
|
|
آمدمت که بنگرم باز نظر به خود کنم |
سیر نمیشود نظر بس که لطیف منظری |
|
|
جان بدهند و در زمان زنده شوند عاشقان |
گر بکشی و بعد از آن بر سر کشته بگذری |
|
|
|
|
سعدی (غزل) |
گوینده: فخری نیکزاد |
|
|
|
|
پندِ حکیم بیش از این در من اثر نمیکند |
کیست که برکُند یکی زمزمۀ قندری |
|
|
جان بدهند و در زمان زنده شوند عاشقان |
گر بکشی و بعد از آن بر سرکشته بگذری |
|
|
|
|
سعدی (غزل) |