گلهای تازه ۸۴
گوینده: فخری نیکزاد |
|
|
|
|
حاشا که من به موسم گل ترکِ مِیکنم |
من لاف عقل میزنم این کار کِی کنم |
|
|
مطرب کجاست تا همه محصول زهد و علم |
در کار بانگ بربط و آواز نِی کنم |
|
|
از قیل و قال مدرسه حالی دلم گرفت |
یک چند نیز خدمت معشوق و مِی کنم |
|
|
کی بود در زمانه وفا جام مُی بیار |
تا من حکایت جم و کاووسِ کِی کنم |
|
|
کو پیک صبح تا گِلُههای شب فراق |
با آن خجسته طالع فرخند پی کنم |
|
|
مطرب کجاست تا همه محصول زهد و علم |
در کار بانگ بربط و آواز نِی کنم |
|
|
حاشا که من به موسم گل ترکِ مِی کنم |
من لاف عقل میزنم این کار کِی کنم |
|
|
|
|
حافظ (غزل) |
آواز: شهیدی |
|
|
|
|
حاشا که من به موسم گل ترکِ مِیکنم |
من لاف عقل میزنم این کار کِی کنم |
|
|
مطرب کجاست تا همه محصول زهد و علم |
در کار بانگ بربط و آواز نِی کنم |
|
|
از قیل و قال مدرسه حالی دلم گرفت |
یک چند نیز خدمت معشوق و مِی کنم |
|
|
کی بود در زمانه وفا جام مُی بیار |
تا من حکایت جم و کاووسِ کِی کنم |
|
|
کو پیک صبح تا گِلُههای شب فراق |
با آن خجسته طالع فرخند پی کنم |
|
|
این جان عاریت که به حافظ سپرده دوست |
روزی رخش ببینم و تسلیم وی کنم |
|
|
|
|
حافظ (غزل) |
گوینده: فخری نیکزاد |
|
|
|
|
این جان عاریت که به حافظ سپرده دوست |
روزی رُخش ببینم و تسلیمِ وی کنم |
|
|
|
|
حافظ (غزل) |