گلهای تازه ۱۰۴
گوینده: فخری نیکزاد | |||||
طُفیلِ هستیِ عشقند آدمی و پری بکوش خواجه و از عشق بینصیب مباش می صبوح و شکَر خوابِ صبحدم تا چند تو خود چه لُعبتی ای شهسوارِ شیرینکا هزار جان گرامی بسوخت زین غیرت دعای گوشه نشینان بلا بگرداند |
رادتی بنما تا سعادتی ببری که بنده را نخرد کس به عیب بیهنری به عذرِ نیم شبی کوش و نالۀ سحری که در برابرِ چشمی و غایب از نظری که هر صباح و مَسا شمعِ مجلس دگری چرا به گوشۀ چشمی به ما نمینگری |
||||
حافظ (غزل) | |||||
آواز: شجریان | |||||
طُفیلِ هستیِ عشقند آدمی و پری بکوش خواجه و از عشق بینصیب مباش می صبوح و شکَر خوابِ صبحدم تا چند تو خود چه لُعبتی ای شهسوارِ شیرینکا هزار جان گرامی بسوخت زین غیرت دعای گوشه نشینان بلا بگرداند بیا که وضع جهان را چنانکه من دیدم |
رادتی بنما تا سعادتی ببری که بنده را نخرد کس به عیب بیهنری به عذرِ نیم شبی کوش و نالۀ سحری که در برابرِ چشمی و غایب از نظری که هر صباح و مَسا شمعِ مجلس دگری چرا به گوشۀ چشمی به ما نمینگری گر امتحان بکنی میخوری و غم نخوری |
||||
حافظ (غزل) | |||||
گوینده: فخری نیکزاد | |||||
بیا که وضع جهان را چنان که من دیدم |
گر امتحان بکنی می خوری و غم نخوری | ||||
حافظ (غزل) | |||||