گلهای تازه ۱۵۸

گوینده: سرور پاک‌نشان

یاد باد آنکه نهانت نظری با ما بود

رقمِ مهرِ تو بر چهرۀ ما پیدا بود

یاد باد آنکه چو چشمت به عتابم می‌کُشت

مَعجِزِ عیسَویَت در لب شَکّرخا بود

حافظ (غزل)

تصنیف: شجریان

به یادو داری ماه من که روزگاری جانم که روزگاری

به کف گرفتم ماه من خدا دلم

به عجزو گفتم شاه من

قدم به چشمم ماه من تو کی گذاری شاه من

محلی (نامعلوم)

گوینده: سرور پاک‌نشان

یاد باد آنکه صبوحی زده در مجلسِ اُنس

جز من و یار نبودیم و خدا با ما بود

یاد باد آنکه رُخت شمعِ طَرَب می‌افروخت

وین دلِ سوخته پروانۀ ناپروا بود

حافظ (غزل)

آواز: شجریان

یاد باد آنکه نهانت نظری با ما بود

رقمِ مهرِ تو بر چهرۀ ما پیدا بود

یاد باد یاد بادآنکه چو چشمت به عِتابم می‌کُشت

مُعجِزِ عیسَویَت در لبِ شَکّرخا بود

یاد باد آنکه صبوحی‌زده در مجلسِ اُنس

جُز من و یار نبودیم و خدا با ما بود

یاد باد آنکه رُخت شمعِ طَرَب می‌افروخت

وین دلِ سوخته پروانۀ ناپروا بود

یاد باد آنکه چو یاقوتِ قَدَح خنده زدی

در میانِ من و لعلِ تو حکایت‌ها بود

یاد باد آنکه چو یاقوتِ قَدَح خنده زدی

در میانِ من و لعلِ تو حکایت‌ها بود

یاد باد یاد باد آنکه خرابات‌نشین بودم و مست

و آنچه در مجلسم امروز کم است آنجا بود

گوینده: سرور پاک‌نشان

یاد باد آنکه چو یاقوت قدح خنده زدی

در میان من و لعل تو حکایت‌ها بود

یاد باد آنکه خرابات‌نشین بودم و مست

و آنچه در مجلسم امروز کم است آنجا بود

حافظ (غزل)

تصنیف: شجریان

نازار دلی را که تو جانش باشی

معشوقۀ پنهان و نهانش باشی

زان می‌ترسم که از دل آزردن تو

دل خون شود و تو در میانش باشی

زان می‌ترسم که از دل آزردن تو

دل خون شود و تو در میانش باشی

دانی که به دیدار تو چونم تشنه

هر لحظه که بینمت فزونم تشنه

من تشنۀ آن دو چشم مخمور توام

عالم همه زین سبب به خونم تشنه

من تشنۀ آن دو چشم مخمور توام

عالم همه زین سبب به خونم تشنه

منسو به مولوی (رباعی)