گلهای تازه ۱۸۳

      
 گوینده: آذر پژوهش          
 

چو بشنوی سخنِ اهل دل مگو که خطاست

سرم به دنیی و عُقبی  فرو نمی‌آید

مرا به کارِ جهان هرگز التفات نبود

از آن به دیرِ مُغانم عزیز می‌دارند

دلم ز پرده برون شد کجایی ای مطرب

در اندرون من خسته دل  ندانم کیست

سخن‌شناس نئی دلبرا، خطا اینجاست

تبارک‌الله از این شورها که در سرِ ماست

رُخ تو در نظرِ من چنین خوشش آراست

که آتشی که نمیرد همیشه در دلِ ماست

بنال هان که ازین پرده کارِ ما به نواست

که من خموشم و او در فغان و در غوغاست

 
        حافظ (غزل)  

آواز: محمودی خوانساری

       
 

چو بشنوی سخنِ اهل دل مگو که خطاست

در اندرون من خسته دل  ندانم کیست

مرا به کارِ جهان هرگز التفات نبود

سخن‌شناس نئی دلبرا، خطا اینجاست

که من خموشم و او در فغان و در غوغاست

رُخ تو در نظرِ من چنین خوشش آراست

 
        حافظ (غزل)  
 گوینده: آذر پژوهش          
  امروز ندانم به چه دست آمده‌ای
گر خون دلم خوری ز دستت ندهم
کز اوّل بامداد مست آمده‌ای
زیرا که به خون دل به دست آمده‌ای
 
         مولوی (رباعی)  
تصنیف: محمودی خوانساری
       
  امروز ندانم به چه دست آمده‌ای
گر خون دلم خوری ز دستت ندهم
کز اوّل بامداد مست آمده‌ای
زیرا که به خون دل به دست آمده‌ای
 
          مولوی (رباعی)  
آواز: محمودی خوانساری
       
 

از آن به دیرِ مُغانم عزیز می‌دارند

که آتشی که نمیرد همیشه در دلِ ماست
 
         حافظ (غزل)  
 

یکی درد و یکی درمان پسندد
من از درمان و درد و وصل و هجران

یکی وصل و یکی هجران پسندد
پسندم آنچه را جانان پسندد

 
         باباطاهر (دوبیتی)  
 

سرم به دنیی و عُقبی فرو نمی‌آید

چو بشنوی سخن اهلِ دل مگو که خطاست

تبارک‌الله از این شورها که در سرِ ماست

سخن‌شناس نئی دلبرا خطا اینجاست

 
         حافظ (غزل)  
 گوینده: آذر پژوهش          
  ندای عشق تو دوشم در اندرون دادند
فضای سینۀ حافظ هنوز پُر ز صداست
 
        حافظ (غزل)  
           
           


Back to programme page