گلهای رنگارنگ ۱۹۰

روشنک (گوینده)

سر كوی دوست عمری قدم از وفا زدم من  

 به هوای وصل جانان پر و بال ها زدم من

به فروغ دیدۀ دل شبِ هجر صبح كردم       

 به فراغ جان رسیدم چو می صفا زدم من

نه به دیر پا نهادم نه به مسجد و كلیسا         

 كه ز راه كعبه ی دل به ره خدا زدم من

ز حبیب هرچه دیدم به شكیب خود فزودم  

نه به لابه لب گشودم نه دم از جفا زدم من

چو به كوی آشنایی به از این دری ندیدم           

 به هزار  در  نرفتم  در  آشنا  زدم  من

نه به دیر پا نهادم نه به مسجد و كلیسا            

 كه ز راه  كعبۀ  دل به ره خدا زدم من

کاظم رجوی (غزل)

به خدا كه سینۀ من بشكاف و دل برون كن       

كه درون خانۀ تو دگری چه كار دارد

 امیرخسرو   دهلوی

به خدا كه مِهرت از سر نشود به جُور زائل 

كه فروغِ ذات عشق است و نباشدش زوالی

ذوقی اصفهانی (غزل)

به خدا اگر به دَردَم بكُشی كه برنگردم                             

 كسی از تو چون گریزد كه تو اش گریزگاهی

سعدی (غزل)

بنان (ترانه)

مرا عاشقی شیدا  ، فارغ از دنیا تو كردی                         

مرا عاقبت رسوا ، مست و بی پروا تو كردی

نداند كس جانا چه كردی                                         

چه ها كردی با ما  ،  چه كردی

نه یك دم از جُورَت فغان كردم                                       

نه دستی سوی آسمان كردم

منم اكنون چون خاكِ راهی                        

غباری در شامِ سیاهی

اگر مِهری رَخشد تو آن مِهری                    

اگر ماهی تابد تو آن ماهی

اگر هستی پاید ، تو هستی                        

اگر بودی باید ، تو بودی

بی لطف و صفا باشد به خدا بی تو هستی ها                  

از دیدارَت از رخسارَت پیدا بینم  سرمستی ها

شمیم روح افزایی، مُشکی ،عُودی

 منیرِ بزم آرایی، چنگی ، رودی

منیره طه

روشنک (گوینده)

هم زلف پریشانِ تو برگشته ز ما                     

هم عشوه ی پنهان تو برگشته ز ما

می داد گهی داد اسیران نگهت                       

او نیز چو مژگان تو برگشته ز ما

كلیم همدانی (غزل)

زن ناشناس (گوینده)

ز عَرش می رسد  این بانگ و از حریم خداست          

 فرشته ایست تو گویی كه در مقام دعاست

به گمرهان طریقت ندا همی دارد                      

كه راه باز شناسید این طریق خطاست

نه هر كه خانۀ جان سوخت عاشقی آموخت            

نخست مرحلۀ عاشقی قبول وفاست

شما شراب رُخان شهر را شراب دهید                 

كنون كه ساغر پیر مغان به شادی ماست

گروه گمشدگان را به حال خود بگذار                  

بیا به جمع خراباتیان كه صلح و صفاست

نه ساز توست نه آواز من نه شعر منیر                       

به هوش باش مُغَنی كه این صدای خداست

منیره طه

روشنک (گوینده)

سر نهادیم به سودای كسی كاین سر از اوست       

نه همین سر كه تن و جان و جهان یك سر از اوست

من به دل دارم و شاهد به رخ و شمع به سر             

آنچه پروانۀ  دل سوخته را در پَر از اوست

معتمدالدوله  نشاط اصفهانی (غزل)

بنان (ترانه)

اگر مِهری رَخشد تو آن مِهری                    

اگر ماهی تابد تو آن ماهی

اگر هستی پاید ، تو هستی                        

اگر بودی باید ، تو بودی

بی لطف و صفا باشد به خدا بی تو هستی ها                  

از دیدارَت از رخسارَت پیدا بینم  سرمستی ها

شمیم روح افزایی، مُشکی ،عُودی

 منیرِ بزم آرایی، چنگی ، رودی

روشنک (گوینده)

اين هم چند گلی بود رنگارنگ از گلزار بی همتای ادب ايران. هميشه شاد و هميشه خوش باشيد.