گلهای رنگارنگ ۲۴۸

      
         
دکلمه: روشنک        
 

حلقه بر هر در زدم  دیدم در  میخانه  بود 

صد هزاران ساز و در هر یك نوایی مختلف

در كفم هر سُبحه كه افتاد از گِل پیمانه بود

چون نهادم گوش جان یك نالۀ مستانه بود

  
      حبیب خراسانی (غزل)
       
  فرخنده پیكری است كه سر در هوای توست     
    فرخنده تر سری است كه بر خاك پای توست  
       
  تن خسته دل شكسته نظر بسته لب خموش      
    ای عشق  كار  ما  همه   بر  مدعای  توست  
      (معتمد نشاط)
آواز : فاخته     
       
 

بگذار   تا   به   شارع   میخانه   بگذریم 

جایی كه تخت و مسند جم می رود به باد 

روز نخست چون دم رندی زدیم و عشق 

واعظ  مكن  نصیحت   شوریدگان كه ما 

از جرعۀ تو خاك زمین دُرّ و لعل یافت  

كز بهر جرعه ای  همه  محتاج  آن  دریم

گرغم خوریم خوش نبود به كه می خوریم

شرط آن  بود كه جز ره این شیوه  نسپریم 

با خاك  كوی  دوست  به فردوس   ننگریم

بیچاره  ما  كه  پیش  تو از  خاك   كمتریم 

  
      حافظ (غزل)
دکلمه: روشنک      
 

نسیم  باد  صبا  دوشم  آگهی   آورد 

به مطربان صبوحی دهیم جامۀ چاك 

كه روز محنت و غم رو به كوتهی آورد

بدین  نوید   كه  باد   سحر  گهی   آورد

  
      حافظ (غزل)
ترانه : مرضیه     
       
 
سوی بستان شد ز نو وزان باد نوبهاری                     
بلبل با گل كرده تازه پیمان عشق و یاری
چمن ز گل خبر دهد از جمال نكویان                               
صبا ز دل برد محن با نسیم بهاری
شكوفه رخسار نكو كه آراید                                                      
بنفشه از طره گره بگشاید
گیتی جوان شد نموده شبنم از گل بالین                                  
به گریه ابر از غم چون فرهاد
      به خنده گل هر دم چون شیرین
هستی را نبود ثمری 
غیر از مستی و بی خبری   
طرف گل زاری 
با گل رخساری مستی كن
ساقی می ده تا گل باقیست                                                  
كه ایام عمر جاویدان نیست
وفا نباشد چو خندۀ گل دنیا را                                               
بهار شادی فرصت دان  یارا
 		  
      رهی معیری
       
روشنك:      
  بیا بیا كه طهور بهشت را رضوان   در این جهان ز برای دل "رهی" آورد  
      (رهی معیری)
       
  همیشه شاد و همیشه خوش باشید.    
       
       
       


Back to programme page