گلهای رنگارنگ ۲۵۶

چه آذرها به جان از عشق آذربایجان دارم

چه آذرها به جان از عشق آذربایجان دارم

به بی پروایی من كس در این آتش نمی سوزد 

من این آتش خریدارش به جانم تا كه جان دارم

من این آتش خریدارش به جانم تا كه جان دارم

منم كه دیده به دیدار دوست كردم باز

نیاز مند  بلا  گو رخ  از غبار مشوی

روندگان   طریقت   ره   بلا    سپرند

درین  مقام  مجازی   بجز  پیاله مگیر

فکن  زمزمۀ  عشق در حجاز و عراق 

چه شكر  گویمت ای كار ساز بنده  نواز

كه كیمیای   مراد است  خاك  كوی  نیاز

رفیق عشق  چه غم دارد از نشیب وفراز

درین  سرا چۀ  بازیچه  غیر عشق مباز

نوای  بانگ     غزل های  حافظ  شیراز

آرزوی ما تویی تو

جان بی تو آرامی ندارد

قبلۀ دل ها تویی تو

كا رآم جان ما تویی تو

رزوی ما تویی تو

قبلۀ دل ها تویی تو

جان بی تو آرامی ندارد

كا رآم جان ما تویی تو

عاشقم ای مه به رویت

 سر خوشم ای گل به بویت

مجنون تر از مجنون منم من

زیباتر از لیلا تویی   تو

می ده به یارانِ كُهن ، ای ماه من

می ده كه عمر دشمنان طی شد

دور نشاط و نوبت می شد

شب سحر شد مهر از افق جلوه گر شد

 آه دل درویشان سوزنده چون آذر شد

مطرب زشهناز شوری عیان كن

 آهنگ آذر بایجان كن

 برخاك تبریز اشكی فرو ریز

از فتنه ی گردون فغان كن

 وز دیده  سیلِ خون روان كن

بر گو که عشقت آذر به جان ها زد

 وین شعله آتش بر خانمان ها  زد

ای قبله ی آزادگان ، وی خاك آذر بادگان

فرخنده باد ایام تو، كز نام تو، آشفته خاطر دشمنِ دون شد

می در گلوی مدعی خون شد