گلهای رنگارنگ ۳۳۰

      
         
       
ترانه : الهه     
       
 

ای جوانی رفتی ز دستم در خون نشستم 

جوانی كجایی؟ چرا رفتی كه من از تو طرفی نبستم                   

غم پیری نبود دیری كه در هم شكستم

جوانی را ز كف داده ام رایگانی                                    

كنون حسرت برم روز و شب بر جوانی

نه هشیار و نه مستم ندانم كه چه هستم

جوانی چو رفتی تو ز دستم  

ندیدم سود از جوانی در زندگانی                                               

چه حاصل از زندگانی دور از جوانی

جفاها كشیدم ،دردا ˜که دیدم از مهربانان نامهربانی                                                             

غمت را نهفتم در سینه اما با كس نگفتم راز نهانی

ندیدم سود از جوانی در زندگانی                                  

چه حاصل از زندگانی دور از جوانی

تویی جلوه شبابم كه چون جویمت نیابم          

امیدم كجایی كجایی اگر در برم نیایی

بسازم با سوز هجر و داغ جدایی 

 
      (نواب صفا)
       
دکلمه: شمسی فضل اللهی    
 

صنما  با غم  عشق تو  چه  تدبیر  كنم 

با سر زلف تو مجموع پریشانی خویش  

تا به كی در غم تو نالۀ شبگیر كنم

كو مجالی كه یكایك همه تقریر كنم

 
      حافظ (غزل)
       
آواز : قوامی      
       
 

كفر و دین در بر عشاق نكوكار یكی است 

اگر  از  دیدۀ   تحقیق  به  عالم     نگری 

تا  كه  در   میكده  من  پای  نهادم    دیدم 

ما همه چون نی و تو خود همه دم نائی ما

با همه  خلق  جهان صلحم  و اندر بر من

ختلف  گر چه  بود  درد  من و  درمانش 

كعبه  و  بتكده  و   سبحه   و  زنّار   یكی  است

عشق و معشوقه و عاشق دل و دلدار  یكی است

اهل  آنجا  همه  مست می  و  هشیار  یكی است

چون  حقیقت  نگری  این  همه  گفتار یكی است

جور  اغیار  و   سر   مرحمت    یار   یكی استم

خوش دلم  زان كه طبیبم یك و "عطار" یكی است

 
      ذوالریاستین (غزل)
دکلمه: شمسی فضل اللهی      
 

سینه ام ز آتش دل در غم جانانه بسوخت 

آشنایان نه غریب است كه دل سوز منند 

آتشی  بود در این  خانه كه كاشانه  بسوخت

چون من از خویش برفتم دل بیگانه بسوخت

 
      حافظ (غزل)
ترانه : الهه     
       
 

ای جوانی رفتی ز دستم در خون نشستم 

جوانی كجایی؟ چرا رفتی كه من از تو طرفی نبستم                   

غم پیری نبود دیری كه در هم شكستم

جوانی را ز كف داده ام رایگانی                                    

كنون حسرت برم روز و شب بر جوانی

نه هشیار و نه مستم ندانم كه چه هستم

جوانی چو رفتی تو ز دستم  

ندیدم سود از جوانی در زندگانی                                               

چه حاصل از زندگانی دور از جوانی

جفاها كشیدم ،دردا ˜که دیدم از مهربانان نامهربانی                                                             

غمت را نهفتم در سینه اما با كس نگفتم راز نهانی

ندیدم سود از جوانی در زندگانی                                  

چه حاصل از زندگانی دور از جوانی

تویی جلوه شبابم كه چون جویمت نیابم          

امیدم كجایی كجایی اگر در برم نیایی

بسازم با سوز هجر و داغ جدایی

 
دکلمه: شمسی فضل اللهی        
  پیرانه سرم عشق وصال تو جوان كرد گر عشق تو بازم به جوانی نكند پیر  
      (شاعر ناشناس)
       
       
       
       
       
       
       
       

Back to programme page