گلهای رنگارنگ ۳۳۳

با ما بی وفا تو كه نبودی          

دور از دل ما تو كه نبودی           

من از دست غمت حبیبم          

پر جور و جفا تو كه نبودی

بی مهر و وفا تو كه نبودی

كه مشكل ببرم جان

گلبرگ را به سنبل مشكین نقاب كن

بگشا به عشوه نرگس مست خراب را

یعنی كه رخ بپوش وجهانی خراب كنب

از رشك چشم نرگس رعنا پر آب كن

صبح است ساقیا قدحی پر شراب كن          

زان پیشتر كه عالم فانی شود خراب            

ایام گل چو عمر به رفتن شتاب كرد        

خورشید مِی زمشرق ساغر طلوع كرد        

کار صواب باده پرستی است حافظا              

صبح است ساقیا قدحی پر شراب كن                      

دور فلك درنگ ندارد شتاب كن

ما را زجام باده گلگون خراب كن

ساقی به دور باده گلگون شتاب كن

گر برگ عیش می طلبی ترك خواب كن

بر خیز روی عزم به كار صواب كن

دور فلك درنگ ندارد شتاب كن

ما سر خوشیم و باده ما در پیاله كن     

در جام ما باده ی چون آفتاب ریز     

 بد مست را به غمزه ساقی حواله كن

بر روی او سنبل شب را كلاله كن

با ما بی وفا تو كه نبودی

دور از دل ما تو كه نبودی

من از دست غمت حبیبم

پر جور و جفا تو كه نبود

بی مهر و وفا تو كه نبودی

كه مشكل ببرم جان