گلهای رنگارنگ ۳۷۰
|
|
|
|
|
|
آذر پژوهش (گوینده) |
|
|
|
|
|
|
علمِ دولت نوروز به صحرا برخاست |
زحمت لشکر سرما ز سر ما برخاست |
|
||
|
موسم نغمه چنگ است كه در بزم سبو |
بلبلان را ز چمن ناله و غوغا برخاست |
|
||
|
|
|
سعدی (قصیده) |
||
پوران (ترانه) |
|
|
|
||
|
من ندانستم از اول كه تو بی مهر و وفایی |
عهد نابستن از آن به كه ببندی و نپایی |
|
||
|
مردمان منع كنندم كه چرا دل به تو دادم |
باید اول به تو گفتن كه چنین خوب چرایی |
|
||
|
حلقه بر در نتوانم زدن از بیم رقیبان |
این توانم كه بیایم به محلت به گدایی |
|
||
|
گفته بودم چو بیایی غم دل با تو بگویم |
چه بگویم كه غم از دل برود چون تو بیایی |
|
||
|
ای كه گفتی مرو اندر پی خوبان زمانه |
ما كجاییم و در این بحر تفكر تو كجایی |
|
||
|
|
|
سعدی (غزل) |
||
ثابت ایمانی (گوینده) |
|
|
|
||
|
مطرب مجلس بساز زمزمه عود |
خادم ایوان بسوز مجمره عود |
|
||
آذر پژوهش (گوینده) |
|
|
|
||
|
روز گلستان و نوبهار چه خسبی |
خیز مگر پر كنی دامن مقصود |
|
||
|
|
|
سعدی(غزل) |
||
شهیدی (آواز) |
|
|
|
||
|
به دور لاله قدح گیر و بی ریا می باش |
به بوی گل نفسی همدم صبا می باش |
|
||
|
چو غنچه گرچه فرو بستگی است كار جهان |
تو هم چو باد بهاری گره گشا می باش |
|
||
|
مرید طاعت بیگانگان مشو "حافظ" |
ولی معاشر رندان پارسا می باش |
|
||
|
به دور لاله قدح گیر و بی ریا می باش |
به بوی گل نفسی همدم صبا می باش |
|
||
|
|
|
حافظ (غزل) |
||
آذر پژوهش (گوینده) |
|
|
|
||
|
روان پرور بود خرم بهاری |
كه گیری پای سروی دست یاری |
|
||
|
اگر یاری نداری لاله رخسار |
بود یكسان به چشمت لاله و خار |
|
||
|
چمن بی همنشین زندان جان است |
صفای بوستان از دوستان است |
|
||
|
غمی بر سایه جانان نداری |
اگر جانان نداری جان نداری |
|
||
|
بهار عاشقان رخسار یار است |
که هرجا نوگلی باشد بهار است |
|
||
|
|
|
رهی معیری |
||
پوران ( ترانه) |
|
|
|
||
|
من ندانستم از اول كه تو بی مهر و وفایی |
عهد نابستن از آن به كه ببندی و نپایی |
|
||
|
مردمان منع كنندم كه چرا دل به تو دادم |
باید اول به تو گفتن كه چنین خوب چرایی |
|
||
|
حلقه بر در نتوانم زدن از بیم رقیبان |
این توانم كه بیایم به محلت به گدایی |
|
||
|
گفته بودم چو بیایی غم دل با تو بگویم |
چه بگویم كه غم از دل برود چون تو بیایی |
|
||
|
ای كه گفتی مرو اندر پی خوبان زمانه |
ما كجاییم و در این بحر تفكر تو كجایی |
|
||
|
|
|
سعدی (غزل) |
||
آذر پژوهش (گوینده) |
|
|
|
||
|
بهار عاشقان رخسار یار است |
که هرجا نوگلی باشد بهار است |
|
||
|
|
|
رهی معیری |
||
پوران ( ترانه) |
|
|
|
||
|
گل آمد و صفای بهار آورد |
ساقی بیا كه مستی به كار آورد |
|
||
|
خوشتر ز می كه در روزگار آورد |
مستی را ببین جوان جهان را |
|
||
|
دل برده ام ز دست دلارامی |
دیوانه دل ندید از جهان كامی |
|
||
|
ساقی بیا كه با آتشین جامی |
روشن كنی دل عاشقان را |
|
||
|
|
|
شاعر ناشناس |