گلهای رنگارنگ ۴۴۶

 

 

 

 

 

 

 

آذر پژوهش

 (گوینده)

 

 

 

 

 

 

به از تو مادر گیتی به عمر خود فرزند

نیاورد  كه همین  بود  حد زیبایی

 

 

دو روزه  باقی عمرم  فدای جان تو باد

اگر بكاهی و بر عمر خود بیفزایی

 

 

 

 

سعدی (غزل)

 

دل و كشورت جمع و معمور باد

ز  ملكت    پراكندگی    دور    باد

 

 

تو  آن  دُرّ  مكنون   یك دانه ای

كه   پیرایۀ    سلطنت     خانه ای

 

 

جهانت  به  كام  و  فلك  یار باد

جهان     آفرینت      نگهدار    باد

 

 

 

 

سعدی (مثنوی)

سیما بینا (ترانه)

 

 

 

 

من خود ای ساقی از این شوق كه دارم مستم

تو  به  یك  جرعۀ  دیگر  ببری از دستم

 

 

آنچه  كوته   نظرانند   به   ایشان     پیمای

كه  حریفان  ز  مل  و  من ز تامل مستم

 

 

پیش از آب و گل من در دل من مهر تو بود

با خود آوردم از آنجا نه به خود بر بستم

 

 

 

 

سعدی (غزل)

آذر پژوهش (گوینده)

 

 

 

 

ای   در   بقای   عمر  تو   خیر  جهانیان

باقی    مباد   هر  كه  نخواهد بقای تو

 

 

یارب رضای او تو برآور به فضل خویش

کو روز و شب نمی طلبد جز رضای تو

 

 

 

 

سعدی (غزل)

 قوامی (آواز)

 

 

 

 

عاشقان خط  تو را مشك  ختا  می گویند

گر خط آنست كه داری نه خطا می گویند

 

 

طاق ابروی  تو را گوشه  نشینان  جهان

قبلۀ  دعوت  و محراب   دعا   می گویند

 

 

بی دلان زخم تو را مرهم جان می شمرند

خستگان  درد  تو را عین دوا  می گویند

 

 

خط  سبز و لب میگون  تو را زنده  دلان

به    لطافت  زر  و  آب   بقا    می گویند

 

 

تا به وصف  تو گشودیم زبان پیش كمال 

قدسیان  بر  فلك  از  گفتۀ  ما  می گویند

 

 

 

 

سعدی (غزل)

آذر پژوهش

(گوینده)

 

 

 

 

این  منتی  بر اهل  زمین  بود از آسمان

وین رحمت خدای جهان بود بر جهان

 

 

حق را به روزگار تو بر خلق منتی است

كاندر  حساب  عقل   نیاید   شمار  آن

 

 

 

 

سعدی (قصیده)

سیما بینا (ترانه)

 

 

 

 

من خود ای ساقی از این شوق كه دارم مستم

تو  به  یك  جرعۀ  دیگر  ببری از دستم

 

 

آنچه  كوته   نظرانند   به   ایشان     پیمای

كه  حریفان  ز  مل  و  من ز تامل مستم

 

 

پیش از آب و گل من در دل من مهر تو بود

با خود آوردم از آنجا نه به خود بر بستم

 

 

 

 

سعدی (غزل)

Back to programme page