گلهای رنگارنگ ۴۸۱

      
دکلمه: آذر پژوهش        
 

این  منتی بر اهل زمین  بود  از  آسمان   

حق را به روزگار تو بر خلق منتی است  

وین رحمت خدای جهان بود بر جهان

كه  اند ر  حساب  عقل  نیاید شمار آن

 
      سعدی‌(قصیده)
       
 

ای بیش از آن  كه   در  قلم  آید  ثنای تو

گر  آسمان   بداند  قدر   تو   بر    زمین

ای   در   بقای   عمر   تو  خیر جهانیان 

یارب رضای او تو برآور به فضل خویش  

واجب بر اهل مشرق و مغرب دعای تو

در  چشم  آفتاب   كشد   خاك   پای  تو

باقی  مباد   هر كه   نخواهد   بقای  تو

كو روز و شب نمی طلبد جز رضای  تو

 
      سعدی‌(قصیده)
       
ترانه : عهدیه     
       
 

دوش  تا  آتش  می  از  دل   پیمانه  دمید    

روشنی بخش حریفان مه و خورشید نبود 

چه غم از شمع فرو مرد كه از پرتو عشق  

عقل  كوته  نظر  آهنگ  نظر   بازی  كرد

جلوه ها  كردم  و نشناخت  مرا اهل  دلی  

آتش   انگیز  بود   بادۀ   نوشین   گویی     

نیم  شب صبح  جهان تاب ز میخانه دمید

آتشی  بود   كه   از  بادۀ   مستانه  دمید 

نور  مهتاب  ز   خاكستر   پروانه   دمید

تا پری زاد  من  امشب ز پری خانه دمید

منم آن سوسن وحشی كه به ویرانه دمید

نفس  گرم  "رهی"  از  دل  پیمانه دمید

 
      رهی معیری (غزل)
دکلمه: آذر پژوهش    
 

ببار   ای   هوا   قطرۀ   ناب   را      

بر آی ای دُرّ از قعر دریای خویش 

بگیر ای صدف دُرّ كن آن آب را

ز تاج سر شاه كن  جای خویش

 
      (نظامی گنجوی)
آواز : قوامی    
       
 

تاب  بنفشه  می دهد  طُرّۀ  مشك سای  تو

ای گل خوش نسیمِ من بلبل خویش را مسوز

من  كه  ملول  گشتمی از  نفس  فرشتگان

عشق تو سرنوشت من خاك درت بهشت من

شاه  نشین  چشم  من تكیه  گه خیال توست

پردۀ   غنچه    می درد   خندۀ   دل گشای تو

كز سر صدق می كند شب همه شب دعای تو

قال  و  مقال   عالمی   می كشم  از برای  تو

مهر  رخت  سرشت من راحت من رضای تو

جای  دعاست  شاه  من  بی تو مباد  جای تو

 
      حافظ (غزل)
       
دکلمه: آذر پژوهش    
 

بیا ای مونس جان های مستان 

بیا ای شاه خوبان و بر افروز    

ببین  اندیشه  و غوغای  مستان

ز شمع روی خود سیمای مستان

 
      مولوی (غزل)
     
ترانه : عهدیه    
 

دوش  تا  آتش  می  از  دل   پیمانه  دمید    

روشنی بخش حریفان مه و خورشید نبود 

چه غم از شمع فرو مرد كه از پرتو عشق  

عقل  كوته  نظر  آهنگ  نظر   بازی  كرد

جلوه ها  كردم  و نشناخت  مرا اهل  دلی  

آتش   انگیز  بود   بادۀ   نوشین   گویی

نیم  شب صبح  جهان تاب ز میخانه دمید

آتشی  بود   كه   از  بادۀ   مستانه  دمید 

نور  مهتاب  ز   خاكستر   پروانه   دمید

تا پری زاد  من  امشب ز پری خانه دمید

منم آن سوسن وحشی كه به ویرانه دمید

نفس  گرم  "رهی"  از  دل  پیمانه دمید

 
      رهی معیری (غزل)
       
گوینده ناشناس مرد:    
  این بود گلهای رنگارنگ برنامه شماره ۴٨۱  
       
       
       
       
       
       

Back to programme page