گلهای رنگارنگ ۵۱۰

      
دکلمه: آذر پژوهش         
       
 

نگاه كن كه نریزد دهی چو باده به دستم

كنم مصالحه یك سر به صالحان می كوثر

فدای چشم تو ساقی به هوش باش كه مستم

به شرط آن  كه  نگیرند   این  پیاله ز دستم

 
      (یغمای جندقی)
ترانه : الهه     
 

آمدی كه با دلم گفت و گو كنی

خانه دل مرا زیر و رو كنی

از چه رو تو ندانستی كه دلی نمانده مرا

رنج این غم زندگی به جان رسانده  مرا

سر تا پا گنه ام  نگه ام گوید راز زندگی تبه ام گوید

سرد و خاموشم همه شب تنها این افسانه شب سیه ام گوید

از چه رو تو ندانستی كه دلی نمانده مرا

رنج این غم زندگی به جان رسانده  مرا

اشكم آهم سوزم دردم در جان خود غم پروردم

كه آتش درونم خدای من مرا رها نكرده

در این غمم كه سوزد ز آه من دل از خدا نكرده

گر به ابر چشمم باران بارد

یا به دل نشان از یاران دارد عشق آتشینی بر جان دارد

كه آتش درونم خدای من مرا رها نكرده

در این غمم كه سوزد ز آه من دلت خدا نكرده

آمدی كه با دلم گفتگو كنی

خانه دل مرا زیر و رو كنی

از چه رو تو ندانستی كه دلی نمانده مرا

رنج این غم زندگی به جان رسانده  مرا


      (تورج نگهبان)
       
دکلمه: آذر پژوهش       
 

ز قامتش چو گرفتم به یاس روز قیامت

نه شیخ می دهدم توبه و نه پیرمغان می   

نشست و گفت قیامت به قامتی است كه هستم

ز بس كه توبه نمودم ز بس كه توبه  شكستم

 
      (یغمای جندقی)
       
آواز : ایرج    
 

بسم  از  هوا  گرفتن  كه  پری  نماند  و  بالی

نه  ره   گریز    دارم    نه    طریق     آشنایی

چه خوش است در فراقی همه عمر صبر كردن

به كجا روم ز دست ات كه نمی دهی مجالی

چه   غم   اوفتاده ای را  كه    تواند  احتمالی

به امید آن كه  روزی  به كف  اوفتد وصالی

 
      سعدی (غزل)
       
       
 

من آن نیم كه توان حرفی از زبانم گفت

تو مهربان نشدی ور نه آنچه در دل بود

چه كرده ای تو چه دیدم چه می توانم گفت

هزار  بار   فزون   ناله   از   زبانم    گفت

 
      (دشت بیاضی)
       
     
ترانه : الهه    
 

آمدی كه با دلم گفت و گو كنی

خانه دل مرا زیر و رو كنی

از چه رو تو ندانستی كه دلی نمانده مرا

رنج این غم زندگی به جان رسانده  مرا

سر تا پا گنه ام  نگه ام گوید راز زندگی تبه ام گوید

سرد و خاموشم همه شب تنها این افسانه شب سیه ام گوید

از چه رو تو ندانستی كه دلی نمانده مرا

رنج این غم زندگی به جان رسانده  مرا

اشكم آهم سوزم دردم در جان خود غم پروردم

كه آتش درونم خدای من مرا رها نكرده

در این غمم كه سوزد ز آه من دل از خدا نكرده

گر به ابر چشمم باران بارد

یا به دل نشان از یاران دارد عشق آتشینی بر جان دارد

كه آتش درونم خدای من مرا رها نكرده

در این غمم كه سوزد ز آه من دلت خدا نكرده

آمدی كه با دلم گفتگو كنی

 خانه دل مرا زیر و رو كنی

از چه رو تو ندانستی كه دلی نمانده مرا                        

رنج این غم زندگی به جان رسانده  مرا


      (تورج نگهبان)
       
       
       
گوینده ناشناس مرد:    
  این بود گلهای رنگارنگ برنامه شماره ۵۱۰     
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       


Back to programme page