گلهای رنگارنگ ۵۳۶

      
دکلمه: آذر پژوهش        
 

من بنده ندانم كه به سلطان چه فرستم

از بهر خدا پند ده ای خواجۀ عاقل 

جان نیست تو را در خورو جز جان چه فرستم

من مور ضعیفم به سلیمان چه فرستم

 
      (شاعر ناشناس)
       
 

 

 

 
 

هرگز نباشد از تن و جانت عزیزتر

ای  پادشاه سایه ز درویش وامگیر

چشمم كه در سر است و روانم كه در تن است

ناچار خوشه چین بود آنجاكه خرمن است

 
      سعدی (غزل)
       
       
  خوش آن كسان كه با چو تو یاری نشسته اند دلدر تو بستهاز همه عالم گسسته اند  
      (شاعر ناشناس)
       
 

 

   
 

رنج تن دور از تو ای تو راحت جان های ما

عافیت بادا تنت را ای تن تو جان صفت

چشم بد دور از تو ای تو دیدۀ بینای ما

كم مبادا سایۀ لطف تو از بالای ما

 
      مولوی (غزل)
       
آواز: قوامی    
 

دربهشت گشودند برجهان ناگاه

شهنشهی كه زمین از فروغ طلعت او

خدای عمردرازت دهاد چندانی

دعای زنده دلانت رفیق باد و قرین

دربهشت گشودند برجهان ناگاه

خدا به چشم عنایت به خلق كرد نگاه

منوّر است چنانكه آسمان به طلعت ماه

كه دست جور زمان از زمین کنی كوتاه

خدای عالمیانت نصیربادوپناه

خدا به چشم عنایت به خلق كرد نگاه

 
      سعدی (غزل)
       
دکلمه: آذر پژوهش    
 

هرگز نباشد ازتن و جانت عزیزتر

ای پادشاه سایه ز درویش وامگیر

چشمم كه در سر است و روانم كه در تن است

ناچارخوشه چین بود آنجا كه خرمن است

 
      سعدی (غزل)
       
ترانه: عهدیه    
 

این كوزه چو من عاشق زاری بوده است

این دسته كه درگردن او می بینی

بند سرزلف نگاری بوده است

دستی است كه در گردن یاری بوده است

 
      خیام (رباعی)
       
 

هر سبزه كه بر كنار جویی رسته است

پا بر سر هر سبزه به خواری ننهی

گویی زلب بنفشه مویی رسته است

كان سبزه ز خاك لاله رویی رسته است

 
      خیام (رباعی)
       
 

نتوان دل شاد را به غم فرسودن

در دھر که داند كه چه خواھد بودن

وقت خوش خود به سنگ محنت سودن

می باید ومعشوق و به كام آسودن

 
      خیام (رباعی)
       
 

ای وای بر آن دل كه در او سوزی نیست

روزی كه تو بی عشق به سر خواھی برد

سودا زدۀ مهر دل افروزی نیست

لایق تر از آن روز تو را روزی نیست

 
      خیام (رباعی)
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       


Back to programme page