گلهای رنگارنگ ۵۷۵


دکلمه : روشنك
	خیال انگیز و جان پرور چو بوی گل سراپایی
		نداری غیر از این عیبی كه می دانی كه زیبایی

	منم ابرو تویی گلبن كه می خندی چو می گریم
		تویی مهر و منم اختر كه می میرم چو می آیی

	مراد ما نجویی ورنه رندان هوس جو را
		بهار شادی انگیزی حریف باده پیمایی

	مه روشن میان اختران پنهان نمی ماند
		میان شاخه های گل مشو پنهان كه پیدایی
				رهی معیری (غزل)
ترانه : سیمین غانم
	مرا كه با تو شادم پریشان مكن بیا و سیل اشكم به دامان مكن بیا بیا به خاطر عشقم دل مرا یك دم ز غم جدا كن ز غم جدا كن من عاشقم به پای این پیمان اگر ندادم جان مرا رها كن مرا رها كن رمیده جان و دل شكسته ، منم به پای تو نشسته منم به ماتم جوانی ، نشسته ناامید و خسته شكسته ای دل مرا به من بگو چرا چرا به سنگ غم ها از این قفس كجا گریزم كه همچو مرغ شكسته بالم نمی دانم به غم چه گویم اگر بپرسد كسی ز حالم فلك به خنده كینه ها شكسته قامت مرا مگر چه كرده ام خدایا شكسته سرشكسته پا ز عشق و زندگی جدا كنون كجا روم خدایا بیا بیا به خاطر عشقم دل مرا یك دم ز غم جدا كن ز غم جدا كن من عاشقم به پای این پیمان اگر ندادم جان مرا رها كن مرا رها كن مرا كه با تو شادم پریشان مكن بیا و سیل اشكم به دامان مكن بیا بیا به خاطر عشقم دل مرا یك دم ز غم جدا كن ز غم جدا كن من عاشقم به پای این پیمان اگر ندادم جان مرا رها كن مرا رها كن
				(محمد علی شیرازی)
دکلمه : روشنك
	خوش تر از دوران عشق ایام نیست مطربان رفتند و صوفی در سماع از هزاران در یكی گیرد سماع		بامداد عاشقان را شام نیست عشق را آغاز هست انجام نیست زان كه هر كس محرم پیغام نیست
				سعدی (غزل)
آواز : سیاوش
	روی بنمای و وجود خودم از یاد ببر ما چو دادیم دل و دیده به توفان بلا دوش می گفت به مژگان درازت بكُشم "حافظ" اندیشه كن از نازكی خاطر یار		خرمن سوختگان را همه گو باد ببر گو بیا سیل غم و خانه ز بنیاد ببر یارب از خاطرش اندیشۀ بیداد ببر برو از درگهش این ناله و فریاد ببر
				حافظ (غزل)
دکلمه : روشنك
	آشنایان ره بدین معنی برند تا نسوزد بر نیاید بوی عود مستی از من پرس و شور عاشقی		در سرای خاص بار عام نیست پخته داند كاین سخن با خام نیست وآن كجا داند كه دردآشام نیست
				سعدی (غزل)
ترانه : سیمین غانم
	مرا كه با تو شادم پریشان مكن بیا و سیل اشكم به دامان مكن بیا بیا به خاطر عشقم دل مرا یك دم ز غم جدا كن ز غم جدا كن من عاشقم به پای این پیمان اگر ندادم جان مرا رها كن مرا رها كن رمیده جان و دل شكسته ، منم به پای تو نشسته منم به ماتم جوانی ، نشسته ناامید و خسته شكسته ای دل مرا به من بگو چرا چرا به سنگ غم ها از این قفس كجا گریزم كه همچو مرغ شكسته بالم نمی دانم به غم چه گویم اگر بپرسد كسی ز حالم فلك به خنده كینه ها شكسته قامت مرا مگر چه كرده ام خدایا شكسته سرشكسته پا ز عشق و زندگی جدا كنون كجا روم خدایا بیا بیا به خاطر عشقم دل مرا یك دم ز غم جدا كن ز غم جدا كن من عاشقم به پای این پیمان اگر ندادم جان مرا رها كن مرا رها كن مرا كه با تو شادم پریشان مكن بیا و سیل اشكم به دامان مكن بیا بیا به خاطر عشقم دل مرا یك دم ز غم جدا كن ز غم جدا كن من عاشقم به پای این پیمان اگر ندادم جان مرا رها كن مرا رها كن
				(محمدعلی شیرازی)

Back to programme page

گلهای رنگارنگ ۵۷۵

لطفآ به گلها کمک کنید

We ask you, humbly, to help.

گلهای رنگارنگ ۵۷۵

لطفآ به گلها کمک کنید

We ask you, humbly, to help.

Golha.co.uk | خبرهای گلها را دریافت کنید