برگ سبز ۲۳۹

فیروزه (دکلمه )

در پای تو تا زلف چلیپای تو افتاد

تنها نه من افتادۀ سَرپنجۀ عشقم

آسوده شد از شورش صحرای قیامت

از دامن شیرین دهنان دست کشید

بس دل که ازاین سلسله درپای توافتاد 

بس تن که ز بازوی توانای تو افتاد 

هر چشم که بر قامت رعنای تو افتاد 

تا در سَر من شور تمنّای تو افتاد

فروغی بسطامی(غزل)

فیروزه (دکلمه )

ما خمارآلودگان محتاج یک پیمانه ایم

مِی کِشان را پُرشد ازدور فلک پیمانه ها

بَهریک پیمانه مِی عمریست درمیخانه ایم

ما هنوز از بادۀ گلگون تهی پیمانه ایم 

عبرت نائینی(غزل)

شهیدی (ترانه)

درپای تو تا زلف چلیپای تو افتاد

آسوده شد از شورش صحرای قیامت

تنها نه من افتادۀ سَرپنجۀ عشقم

بس دل که از این سلسله درپای توافتاد 

هر چشم که بر قامت رعنای توافتاد

بس تن که زبازوی توانای تو افتاد

فروغی بسطامی(غزل)

شهیدی (آواز)

ما خمارآلودگان محتاج یک پیمانه ایم

مِی کشان را پُرشد از دور فلک پیمانه ها

بَهریک پیمانه مِی عمریست درمیخانه ایم

ما هنوز از بادۀ گلگون تهی پیمانه ایم 

عبرت نائینی(غزل)